၁၉၈၀ ဝန်းကျင်က ချယ်ရီတွေကိုချစ်တဲ့ ရှမ်းကောင်လေးနဲ့ စာရေးဆရာလေးတို့ရဲ့ အချစ်ဝတ္ထုတိုကလေးဖြစ်ပါတယ်။ ကဗျာလေးတွေနဲ့ Flirt တဲ့ပုံစံမို့ လေးလုံးစပ်ကဗျာ၊ ဒွေးချိုးနဲ့ သံချိုကဗျာအမျိုးအစား ၅ပုဒ်ကြိုးစားစပ်ထားပါသေးတယ်။ ဖတ်ရှူဝေဖန်ပေးပါဦးရှင်။
Artist - Garou
.
သို့ ... ကိုကိုကြီး
အနက်ရောင်ဂျစ်ကားကလေး၏ နောက်ကြည့်မှန်တွင် ချိတ်ဆွဲထားသောဘုရားပုံတော်လေးမှာ လေအလျင်ကြောင့် ဟိုသည်ရိုက်ခတ်နေသည်။ မန္တလေးအထွက်မှ ဝယ်တင်လာခဲ့သော ဆောင်းစံပယ်ကုံးလေးတွေလည်း လေယူရာသိမ်း ယိမ်းနွဲ့နေကြတာ နတ်မိမယ်ကလေးတွေ ကခုန်နေကြသည့်အတိုင်း။
လေးထောင့်စက်စက် အရှေ့ကားမှန်မှမြင်နေရသော ဝန်းကျင်မျှော်ခင်းကတော့ တစ်စတစ်စနှင့် မှုန်မှိုင်းလာချေပြီ။ ညာဘက်ကြောက တောင်နှာမောင်းတစ်လျှောက်လည်း မြူခိုးတွေရစ်သိုင်းနေလိုက်တာ တောင်ကုန်းထိပ်တွေ ကွယ်ပျောက်လောက်အောင်ထိ။
ဪ ... နှင်းဝေဖြာသည့် ဒီဇင်ဘာလရာသီပေကိုး။ နေပျောက်သည်နှင့် အအေးကဲလာသောဒဏ်ကိုလည်း ကိုကိုကြီးတစ်ယောက် ကားမောင်းရင်းပင် အလူးအလဲ ခံနေရရှာ၏။ နို့နှစ်ရောင် သက္ကလတ်ထည်ကလေးနှင့် အပေါ်ထပ်တိုက်ပုံအနက်တို့ကပင် သည်အအေးဒဏ်ကို အံမတုနိုင်တော့ပါပဲ။
နေမွန်းတည့်များထွက်လျှင် ညနေတော့ တောင်ကြီးကမင်္ဂလာပွဲကို အမှီရောက်နိုင်မဟဲ့ဆိုသည့်အတွေးနှင့် ကိုကိုကြီးတစ်ယောက်တည်း ထွက်ချလာခဲ့လိုက်တာ နေတောင်ကွယ်ချေတော့မည်၊ ခုမူကား တောင်ကြီးမြို့တွင်းသို့ မဝင်နိုင်သေး။ မှန်းချက်နှင့်နှမ်းထွက်မကိုက်လေတော့ အေးစိမ့်စိမ့်ရာသီတွင် နေအလင်းလည်း မှိန်နေချေပြီ။ အင်း ... သမီးမင်္ဂလာပွဲကို အရောက်လာဖို့ဖိတ်ထားသည့် ဦးစိုင်းမောင်ကြီးကတော့ သူ့ကိုမျှော်နေလောက်ရဲ့။ မနက်ပွဲမမှီလည်း ညပွဲတော့မှီမှဖြစ်ရော့မည်။
ကိုကိုကြီး ဂျစ်ကားကလေးကို တလှုပ်လှုပ်မောင်းရင်း အပြေးနှင်ရတော့ချေ၏။
