life as model ft bbrave

hfst 12❤

Pov samuel

We zijn onderweg naar de dokter en ik voel dat emma gespannen is ze heeft me strak om me middel vast. Ja ik hoop natuurlijk dat alles goed komt me me schatje maar ik betwijfel het weetje wel z'n apart gevoel die je hebt als er iets verkeerd is.

Bij de huisartsenpost

We lopen het gebouw in en worden verzocht om in de wachtkamer te gaan zitten ik heb emma's hand vast en we lopen naar de wachtkamer er is nog maar één stoel over ik ga der op zitten en trek emma op mijn schoot. Naast ons zit een echtpaar die ons liefdevol aan kijkt ik glimlach en kijk dan naar emma die al de hele tijd zwijgt. "Babe het komt wel goed." zeg ik om haar gerust te stellen ze knikt en legt haar hoofd op men schouder ik trek haar dichter tegen me aan. Als ik het oude echtpaar hoor praten tegen mekaar "jan vroeger waren wij ook zo weetje dat nog?" vraagt de oude mevrouw de meneer knikt "ja schat dat weet ik nog dat ware mooie tijden." ik glimlach om het lieve gesprek van het oude echtpaar. "Emma watson word er geroepen emma staat op en ik loop haar achterna naar de dokter. Emma stelt zich voor ik geef de man een hand en stel me ook voor daarna lopen we een kamertje in. "Nou emma wat is je klacht?" vraagt de dokter 'euh.. Ik ben heel veel moe em voel me de laatste tijd behoorlijk slap." zegt emma de dokter knikt en typt iets op de computer waarschijnlijk de klacht van emma. De dokter schraapt zijn keel 'ik wil graag een bloed test afnemen om te kijken of daar iets aan te zien is.' antwoordt de dokter emma knikt langzaam ze had me een keer vertelt dat ze niet zo goed tegen naalden kan. De dokter verzoekt haar om op het bed te gaan zitten en pakt de benodigdheden hij maakt de spuit klaar voor gebruik en doet nog een strakke band om bij emma haar bovenarm dan doet hij de spuit in haar bovenarm aan emma's gezicht te lezen doet het pijn. Ik vindt het zo sneu voor der. Als de dokter klaar is en emma weer naast me zit begint de dokter te praten. 'Nou emma ik heb geen goed nieuws voor je je hebt de ziekte van pfeiffer dat houdt in dat je vaak moe bent en belangrijk is dat je goed uitrust na ongeveer een maand is het als het goed is over." emma knikt alleen maar ik pak haar hand vast en knijp er zachtjes in om te laten weten dat ik ervoor haar ben. 'Ik heb een vraag ik zit op handbal en ik speel behoorlijk hoog heeft dit invloed op mijn sport?' vraagt emma de dokter denkt even "jaa sorry dat ik dit moet zeggen maar je kunt tijdelijk ook niet meer sporten." 'en mijn modellencarriere dan?' vraagt emma hopeloos. "Als je rustig aan doet en maar 2 shoots per week kan dat wel." zegt de dokter emma knikt weer. We nemen afscheid van de dokter en lopen het gebouw uit ik hen mijn arm om emma heen geslagen en trek haar dicht tegen me aan. Ze heeft de hele tijd nog niks gezegt ze houdt alleen men hand stevig vast.

Als we thuis komen en emma het hele verhaal aan haar moeder heeft vertelt zijn er naar bovem gegaan. Emma is douchen want ze voelde zich niet zo lekker wat ik begrijp. Ik lig op haar bed met me telefoon wat twitter aan het bekijken. Wat kunnen sommige fans toch overdrijven.

Pov emma

Na deze kut dag ben ik echt toe aan douchen. Ik ben wel echt blij dat sam er voor me is anders red ik het echt niet. Ik stap onder de douche en laat de warme stralen over me heen komen na een tijdje ga ik op de grond zitten en de stralen vallen op me rug en nek. Ik begin hard te snikken nu nu komt alles eruit wat vandaag vast zat ik heb de ziekte van pfeiffer ik mag niet meer handballen en het sms'je van julian die ik gisteren kreeg.

Julian: emma je moet me een kans geven alsjeblieft ik ben en blijf je broer.

Ik krijg het maar niet uit me hoofd ik heb er nog niet opgereageerd.
Het heftige snikken is nu veranderd in een hyperventilatie. Ik voel ineens 2 sterke armen die me optillen en een handdoek om me heen slaan. Ik wordt op een bed gelegt en er wordt tegen me gepraat ik weet niet wie of wat die gene zegt maar het helpt beetje bij beetje wordt ik wakker uit de trans ik zie dat sam me op zijn schoot heeft getrokken en zachtjes heen em weer wiegt.
Na een tijdje trek ik me pyama aan en iets later voel ik sam ook het bed instappen. Hij slaat ze arm om me heen en geeft een kusje op me mond ik kijk hem aan "dankjewel sam voor alles." fluister ik 'schat ik doe het graag voor je ik hou van je en ik ben er voor je oke?' fluisterd sam nu ook ik knik alleen en ga weer liggen ik voel dat sam een kus op me hoofd plaatst en dan val ik in een rare nacht met weinig slaap.

Eindelijk is julian ontmaskerd maar waarom wil emma hem niet meer in haar leven?