(The Badboy Next Door) The Great Detention

Chapter 13 - Boo, it's Halloween (deel 1)

Hello Again!

Opnieuw twee hoofdstukken op een dag! 

Ik besef dat ik al een paar dagen geen liedje heb geplaatst met mijn hoofdstukken, hebben jullie suggesties? 

Sooo

ENJOY

ps: ik zou ook heel graag de lezers willen bedanken die elke dag mijn verhaal volgen liken en comments plaatsen, jullie maken mij echt ontzettend gelukkig!

The Great Detention heeft btw 200 reads behaald. HEEL ERG BEDANKT VOOR JULLIE STEUN!!!!

Chapter 13 - Boo, it's Halloween (deel I)

Xander vraagt om mee naar huis te wandelen maar onderweg wordt hij opgebeld, het klinkt dringend want in enkele tellen verontschuldigd hij zich en springt hij op zijn brommer.

Het verliep snel. Ik was van plan hem te bedanken voor het ongelukje van dit weekend, toen hij mijn leven redde van die levensgevaarlijke auto. Ik voel me teleurgesteld maar schud de gedachte snel uit mijn hoofd. Ik krijg vast nog veel kansen om hem te bedanken.

Als ik thuis aankom is het al donker. Eve en Isa plannen het weekend in Boston met mijn moeder. Ze hebben haar ook overtuigd om mij naar Betty's feestje te brengen deze vrijdag. Ik vind dat een vreselijk idee. Gaan feesten de dag voor dat we naar Boston reizen? Maar ik ben mijn vriendinnen wel een feest verschuldigd.

Mijn moeder heeft daar niets tegen op, op voorwaarde dat we niet drinken en om middernacht thuis zijn. Isa en Eve blijven dan bij mij slapen. Mijn moeder zou zaterdag op zakenreis vertrekken.

In mijn slaapkamer valt Eve mij meteen aan met vragen over Xander. Ze was nieuwsgierig over de eerste hulples en ik stel haar meteen teleur wanneer ik vertel dat er niets speciaals is gebeurd. Ik gaf hem gewoon les. De details zijn niet nodig, nu nog niet in ieder geval. Misschien vertel ik het hen wel dit weekend.

Ik bestudeer Isabella maar merk niets anders aan haar gedrag. Dit betekent dat Josh niet heeft opgebiecht. Ik geef hem nog een dag om dit goed te maken, anders vertel ik zelf aan Isa wat ik vandaag in de gang zag.

Wanneer ik alleen ben, neem ik plaats achter mijn bureau. Ik dacht dat ik nog de kracht had om verder te studeren maar ik betrap mezelf in het gluren van Xander's huis. Alle lichten staan uit, behalve die van de keuken. Zijn brommer staat er niet. Hij is nog altijd niet terug. Mijn hart geeft toe dat ik bezorgd ben, maar mijn reden neemt het over. Er is geen reden om ongerust te zijn. Hij is een grote jongen en dit is niet de eerste keer dat hij laat thuis komt. Maar zijn gezichtsuitdrukking toen hij mij verliet vlak voor de schoolpoort was wel ontrustend.

Ik beslis om overeind te kruipen vanachter mijn raam, het heeft geen nut om naar zijn huis te blijven staren, tot ik een brommer hoor aanrijden. Ik haast me meteen terug naar het raam om te bevestigen dat hij er is, maar hij rijdt niet alleen. Een oudere man leunt tegen hem, zijn vader. Hij is dronken en Xander worstelt om hem recht te krijgen. Hij sleurt zijn vader naar huis en gooit de voordeur achter zich dicht. Hoewel het te donker was om Xander's gezicht vanaf mijn raam te zien, leek hij vermoeid. 

Dit is de eerste keer dat ik zijn vader dronken zie, ook al draaide een gerucht rond dat hij elke avond in de bar van Highbury belandde. Ik wacht ongeduldig tot Xander zijn kamerlicht aanzet, maar die blijft donker. Had ik maar zijn nummer. Dit zou alles vergemakkelijken. Ik zucht en gooi mezelf in mijn bed. Er is zoveel dat ik niet weet over Xander. Zoveel dat hij mij nooit zal vertellen.

De volgende dagen daagt hij niet op. Ik had op ons contractje moeten toevoegen dat lessen missen streng verboden is. Enkel op vrijdag zie ik hem in de gangen rond slenteren. Toen ik langs hem heen wandelde keek hij me niet eens aan, alsof hij ver in zijn gedachte verdwaald was. Nadat ik hem onopvallend in de les observeer, besluit ik om hem aan te spreken, maar eerst moet ik een ander probleempje regelen.