Çawres:
Ben çawreş bence bu hayata iyi kötü herkesin bir hikayesi vardır hayat hikayesi benim hayat hikayemi okumak ister misiniz o zaman gelin hikayemi en başından anlatayım ...
Orta okul son sınıf öğrencisiyidim teog'a çalışıyordum böyle ama bir görseniz çalışma masamın karşısı mantar panoya sığmamis notlarla dolu ama derslerim yazılıların pek iyi değil o kadar çalışmaya rağmen nasıl oluyor hayla anlamadım
o gün günlerden cumaydı sabah telefonumun alarmiyla uyandım ki geri alarmı kapatıp yattım 20 dakika sonra babam bağırıp
"Çawreş uyanın geç kaldınız okula"
Demesiyle yataktan fırladım formamı giydim saçımı hemen taradım babamdan harçlık aldım azad bey efendi ise daha yeni formasını giyiyordu botlarımı giyerken bağırdım
"Azat artık 3. Derste görüşürüz"
Dedim ve asansörü çağrıdım geldiğinde binip aşağı indim binanın kapısını açmamla yıkadığım yüzüme soğuk hava çarptı ay sanırım dondum zaten daha hava bile aydınlanmamıştı okula giderken aklıma bu akşam en sevdiğim dizi vardı ve yarın okul yoktu giderken yoldan geçen benim gibi okula giden çocukları görüyordum arkamı döndüm azad daha siteden çıkmamıştı arkamada ki ćocuklar bana bakıp
"şişkoya bak yaa"
Ve bunun gibi benzer şeyler diyip duruyorlardı ayy size ne be şiskoysam şişkoyum diye içimden geçirdim okula geldiğimde içeri girdim sınıfa girdim ...
Okul bitmişti eve gelmiştim formamı çıkarıp üstümü giydim formamı kirli sepeti atım annemin yanına gittim çay istedi çay suyunu üstüne koydum kaynadıgında demleyip yanına bir bardak çay götürdüm annem kalkıp çikolata çıkartı bana bakıp
"Sen içmiycekmisin"
Dedi şakayla bende kendime doldurup masada karşısına oturdum ve merak ettiğim bir soryu sordum
"Anne birşey sorucam"
"Sor kızım"
"Anne sizin aşiret nasıl yani nasıl kurulmuş"
Dedim bu aralar aşirete çok takmıştım babamlar Van Ercişin en büyük ve tek aşireti bende bu aşiretin ilk torunuyum
Annem söze girdi
"Kızım bizim aşiret çok büyük yani tam 12 aşiret birleşip bu aşireti oluşturmuşlar Eroğlu aşireti ćok büyük bir aşiret o yüzden tabi bu aşiret hep toplu kalmamış aşireten bazıları İzmir'de bazıları Denizli'de bazıları İstanbul'da bazıları Aydın'da bide halamlar falan Mardin Midyat'a kuzum böyle ama en ufak bir olay olsa hepsi mehmed Eroğlu konağının bildiğin gibi yani aşiretin %80 nin olduğu Amed'e (Diyarbakır'a) aşiretinin ağasının yani mehmed Eroğlunun konağına yanına şirketine toplanırlar kızım böyle işte"
Dedi biraz daha sohbet ettik fatih'le aysunun okuldan gelmesine 1 saat kala kala annem kalkıp yemek için kolları sıvadı bana da yardım et diyordu bu aralar bana öğretmek ićin yemek yaptırıyordu temizlikte yemekle uğraşmayı küçüklüğümden beri çok seviyordum burda sıkıntı yok ama temizlik konusunda tam bir tembel im anneme yardım etmek istemedim bugün arkadaşımla matematik çalışıcaktık telefondan Oraya gittim matematik gerçekten yapamıyorum yaa ...
Akşam saat 12 miydi 11 neydi bense televizyonu kapatmış yatakta telefonumdan dizimi izliyordum annemle babam yine tartışıyorlardı ben kendimi bildim bileli hep tartışıyorlar zaten filimim bittiğinde telefonumu komodine koyup uyudum...
Sabah uyandığımda yataktan çıktım 1 saat sonra annem kahvaltı hazır diye bağırınca oraya gittim kahvaltı yaptığımız da annem
"Ben köye gidicem yengen gile gelicekmisiniz"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜL KURUSU (töre,bedel)
Fiksi Remajaherşey onun için iyi gidiyordu bir gecede hayatı mahvolana kadar o gece o evde katliam koptu bir ceset çıktı heryer kan gölüne döndü o ise daha 13 yaşındaydı ondan küçük 3 kardeşi daha vardı toplam 4 kardeşlerdi ne olduğunu bile anlamadan daha o yaş...
