Stef'i alıp evine götürdük baygındı,ona gidip kan verdim biraz kendini toparlamaya başlamıştı.Hala şoktaydım Jeff nasıl böyle bişey yapabilirdi hayattaki tek arkadaşım artık bana karşıydı o bir avcıydı.İnsani yönümü kapatıp kapatmasammı diye düşünüyordum bu kaldırabileceğim bi olay değildi,ama başa çıkmayı öğrenmeliydim kim bilir daha ne türlü olaylarla karşılacaktım.Arada sırada vampir olmaktan nefret ediyodum hele hele bu olaydan sonra bütün vampirlerden nefret etmeye başladım kendimden bile.Artık hayat gittikçe ciddi ve tehlikeli olmaya başlamıştı John bana "İşler iyice kötüleşiyo seni buradan götürebilirim" dedi,bende "Asla olmaz ben bir vampirim ve hayatmı kaçarak yaşayamam bunlarla başa çıkmayı öğrenmeliyim" dedim "Tamam" diye yanıtladı.Sabah olmuştu Stef iyileşmişti çok kızgındı her halinden belliydi ama Jeff'i öldürmesine asla izin veremezdim sonuçta bi zamanlar arkadaşımdı.Oturup tartışmaya başladık Stef atıldı "Avcı sayısı artıyo bizim için tehlikeli bence onları öldürelim" dedi "Hayır asla Jeff'i öldürmenize izin vermem" dedim "Tamam bi sakin olun" dedi John.Birden cam kırılma sesi duyuldu,içeri yoğun bir sis kapladı "Ne oluyor ?" Dedi Stef öksürerek."Bilmiyorum" dedim,"Bunlar avcılar !" Dedi John.Gözlerim yavaş yavaş kapanıyordu...
Gözümü açtığımda elim ve ayaklarım zincire bağlanmıştı,John ve Stef'inde bağlıydı,bu sefer bizi kurtarıcak birisi de yoktu kendi başımızın çaresine bakmamız lazım dı ama nasıl kurtulacaktık,mine suyuna batırılmış zincirlere bağlıydık ve çok açtık sonumuz hiç iyi gözükmüyordu.
