17. Bolum

149 19 13
                                    

(Yeonjun'un Anlatimiyla)
Soobin iyice uykuya dalmisti ama uyandirmam da gerekiyordu. Tenuffus bile bitmis, hoca derse girmis ve yoklama aliyordu. Sesimiz benzemiyor keske yerine "Burada" diyebilseydim. Uyandirmaktan baska cagrem yoktu ben 8 o 9. siradaydi ve hoca 3. kisinin adini soylemisti. Yavasca omzuna dokundum. Biraz kipirdandi ama uyanmadi. Biraz daha sert dokundugunda gozlerini acti. Hocayi isaret ederek kalkmasi gerektigini ima ettim ama anlamadi. Ben "Burada" diyince sonunda fark edip kafasini kaldirdi ve "Buradayim" dedi.

Yeonjun: ne gereksiz uzatiyosun
Soobin: ilk kez buradayim dedim
Yeonjun: bence tam soylemek icin oyle dedin
Soobin: ne alaka ya
Yeonjun: ineksin sen
Soobin: nasi
Yeonjun: mooluyon
Soobin: alakasini anlayamiyorum Yeonjun
Yeonjun: diklenme bana
Soobin: tamam sus da dersi dinleyelim
Yeonjun: cikisi unutmadin dimi
Soobin: evet evet sus simdi

Salak sacma derslerin hepsi sonunda bitmisti. Kendi cantami toplayip hemen Soobin'in cantasini toplamaya basladim. Ogretmen kizmasin diye agir agir topluyordu. Her seyini alip yerlerini ezberledigim kadariyla cantasina koydum, yerini unuttuklarimi da buyuk kisima tikistirdim. Soobin bana gozlerini ayirmis bakiyordu. Onu takmadan cantami alip ayaga kalktim, onun cantasini da alip kucagina koydum. Kimse ayaga kalkmamisti, benim ayaga kalktigimi gorunce birkac kisi daha ayaklandi ve sonra ogretmen hepimizi yerine oturtamayinca cikmamiza izin verdi. Soobin'e asik canavarlara yakalanmamak icin Soobin'i cikisa kadar kosarak surukledim. Okuldan biraz uzaklasinca bir duvarin yaninda durup soluklandik.

Soobin: niye kostuk ki simdi
Yeonjun: asiklarina yakalanmamak icin
Soobin: keske soyleseydin suruklenmek yerine ben de sana uyarak kosardim
Yeonjun: neyse gecti gitti otobusu kaciricaz simdi duraga yetismemiz lazim
Soobin: yine mi kosucaz
Yeonjun: yo bak karsida durak
Soobin: bi dakika starbucks buraya yakin neden yuruyerek gitmiyoruz en fazla 10 dakika surer
Yeonjun: yakin olana gitmiyoruz orada cok ogrenci var rahat edemeyiz
Soobin: peki

Karsidan karsiya gecip duraga dogru ilerlerken otobus aninda gelmisti. Binip en arkanin bir onundeki ikili koltuga oturduk.

Yeonjun: degerlendirme sinavi iyi ki ertelendi
Soobin: ya ben tam duyamadim yarina mi ertelendi
Yeonjun: yarin cumartesi salak pazartesiye ertelendi
Soobin: iyi bari biraz daha calisabilirim
Yeonjun: a sen degerlendirme icin calisiyo musun
Soobin: evet?
Yeonjun: kopyaya karsi misin peki?
Soobin: kesinlikle
Yeonjun: hee
Soobin: kopya mi isteyecektin
Yeonjun: yok ya bosver
Soobin: tamam kopya istemedigine inanmis gibi yapabilirim
Yeonjun: gelmek uzereyiz
Soobin: ee yani
Yeonjun: dur tusuna basar misin dicektim bi sozumu kesmeden dinlesen
Soobin: haa tamam

Soobin tusa basti ve ne zaman duracak acaba diye kapinin onunde beklemeye basladik. Her yer durmak icin uygundu ama bir turlu duramadi, durdugunda ise starbucks'a 3 dakikalik yurume mesafemiz olmustu. Cok degil ama eger onunde dursaydi saniyeler icinde starbucks'a girebilirdik. Yururken Soobin ile adimlarimizin senkonize oldugunu fark ettim ve gereksizce bunun icin heyecanlandim. Anlik cesaretle Soobin'e biraz daha yaklastim. Ellerimiz birbirine degdiginde rahatsiz olup olmadigini gormek icin yuzune dondugumde hicbir ifade goremedim. Dumduz bakiyordu. Biraz bozulmustum ama belki bisey dusunuyordur diye umursamamaya calistim.

Starbucks'a girip iceceklerimizi siparis ettik. Siparislerimizi beklerken tek kelime konusmadik. Iceceklerimizi aldiktan sonra iceride bos bir yer bulup oturduk. Ikimiz de birimizin konu acmasini bekliyorduk.

Soobin: ee beni neden bulusmaya cagirdin sebebi var mi
Yeonjun: kaynasmamiz icin ya
Soobin: madem oyle sohbet edelim hadi
Yeonjun: sorular soralim birbirimizi tanimis oluruz
Soobin: tamam ben basliyorum
Soobin: okulda arkadasin var mi?
Yeonjun: neden bunu merak ediyorsun ki?
Soobin: sorulari sorgulamak yok
Yeonjun: var sen de gordun ya gosterdim sana
Soobin: sadece o mu?
Yeonjun: hayir taehyun da var 2. sinif
Soobin: ILKOKUL MU
Yeonjun: HAYIR YA
Soobin: ha anladim
Yeonjun: simdi ben soruyorum
Yeonjun: boyun kac
Soobin: boyuma takintin var gibi hissediyorum??
Yeonjun: ne alakasi var uzunsun o yuzden
Soobin: 185
Yeonjun: yuh
Soobin: sulak yerde mi yetistin dersen dovuyorum
Yeonjun: yok be ne dicem
Yeonjun: sor hadi
Soobin: senin boyun kac
Yeonjun: ne diye siritiyon
Soobin: bilmiyorum
Yeonjun: 181,5
Soobin: BUCUGU DA MI VAR
Yeonjun: e herhalde
Soobin: tamam sen sor
Yeonjun: hoslandigin bi kiz var mi
Soobin: sey.. aslinda-
Yeonjun: ah anladim biri var
Soobin: biri y-
Yeonjun: sansli kiz
Soobin: kiz-
Yeonjun: heterosun yani
Soobin: h-
Yeonjun: kizdan hoslandigina gore heterosun tamam
Soobin: Yeonjun konusmama izin verir misi-
Yeonjun: bisex olma ihtimalin var mi
Soobin: YEONJUN BI BEKLE
Yeonjun: tamam ya ben anladim
Yeonjun: cok zekiyim goruyorsun degil mi
Yeonjun: kahvelerimizi icip kalkalim annem saat 18.00 olmadan gel demisti
Soobin: saat 17.30
Yeonjun: kahvelerimiz bitmesi, benim eve gitmem anca iste
Soobin: peki.. oyle diyorsan

(Soobin'in Anlatimiyla)
Yeonjun'un gozleri dolmustu. Nedenini anlamadim ama az onceki konusmak icin can atan Yeonjun gitmisti. Yerine agzini acmayan, soluk, durgun, nefes sesi bile kisik seste olan Yeonjun gelmisti. Surekli deli dolu olan haline alistigimdan bu hali cok garip gelmisti ve ne yapacagimi bilmiyordum. Bir sey moralini bozdu ama ne?

Kahvelerimizi icip disari ciktik. Yeonjun yanimdan ayrilmadan once bana donup gozlerime birinin gozlerine ne kadar derin bakilabiliyorsa o kadar derin bakti.

Yeonjun: pazartesi okulda gorusuruz Soobin
Soobin: gorusuruz 181,5 Yeonjun

Yeonjun bana zorla bir gulumseme atip yavasca adimlarini benim oldugum tarafin tersine yoneltti. Giderken onu arkasindan izlemeye hic hevesim yoktu ben de arkami donup duraga ilerledim.

BOLUMDE YAZMAM GEREKEN BI KISMI YAZMAYI UNUTTUM YAZSAM BI DAHA BASTAN OKUR MUSUNUZ YOKSA DIGER BOLUME UYARLICAM OFYA (REZALET AMK)


cok guzelsin diyip kactim | yeonbinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin