PROLOGUE

29 3 0
                                    

FREYR POV

This day was the most exhausting work for me as an obstetrician napakadami kasing nanganak sa araw nato. Kung hindi nanganak nagpapacheck-up kasi buntis.

Hindi naman sa ayaw ko dahil madaming trabaho, nakakainggit lang kasi sila magkakapamilya na, ako, eto,simpleng tao lang.

"Doc, nandyan po si Mrs. Santille, magpapacheck up po." Imporma ng katrabaho ko. Mrs. Santille is my best friend, ayan buntis na.

"Salamat po Doc. Mila,pwede pong pakisabi, hintayin nalang ako sa office" pagsabi ko dito.

Hindi ba nauubusan ang buntis na tao?Pag talaga ako nagka asawa, magaanak agad ako. tss.

Inimis ko na ang mga gamit ko.Andito kasi ako sa garden ng ospital nato dahil napakaganda lang. May parte sa garden nato ang lagi jong tinatambayan pag wala pang nagpapacheck up o kaya wala pang nanganganak. Ito ay ang lugar kung nasan ako ngayon. There's a wishing well here and if you look on its right there's a picture of babies. Nilagay daw nila dito dahil natupad daw ang hiling nila na magkababy. Yung iba dumadayo pa para lang humiling sa balon nato.

Naghulog ako ng barya dito at humiling na sana biyayaan ako ng baby. Matapos non bigla nalang akong natawa sa sarili ko.Wala ngang boyfriend anak pa kaya?

" Aba girl, ang galing mo naman, nakalimutan mo atang pinagaantay mo ko sa office mo!?" napalingon ako sa nagsalita.Si Mrs. Santille,epal talaga to.

" Bakit ka naman andito ha,Bagyo?" tanong ko dito.I call her like that because her name is storm. Bagyo naman kasi sa kahanginan tong babae nato.

"Ulan,baka gusto mo akong maagang manganak sa kakahintay sayo doon. At bakit kaba laging nandito sa balon nato? Ano nagwiwish ka na bigla kang mabuntis ng walang chumuchurva ek-ek sayo?" Nasamid ako sa narinig ko mula sa kanya.

" Iyang bibig mo talaga, napakadumi!" Singhal ko dito. Inirapan nya lang ako.

" Bakit ka ba kasi nakipaghiwalay don kay Zero? Edi kung di mo hiniwalayan edi sana malaki na ang tiyan mo ngayon." Sinamaan ko ito ng tingin, no way. Ayoko na don

" Kahit kami pa hanggang ngayon hinding hindi ako non tutulungang mabuntis!" Tumawa lang ito.Pag naaalala ko yon nalulungkot ako, bakit ba ayaw nya akong pakasalan? Ayaw nya akong mabuntis. Takot ba sya sa responsibilidad? Nakakainis!

" Galit na galit girl?"Asar nito sakin

"baka hindi pa handa? Hiniwalayan mo na kaagad? Sayang ang 2years nyo, ulan.Mukha ka pa namang mahal na mahal ng tao" Ani nito na tunog na nanghihinayang. Ngumiti ako sa kanya ng malungkot

" I don't know. That's not what I feel. Ayaw nya lang talagang matali sakin.Gusto atang sa iba magka-anak." He doesn't want me. Bago maging kami para na akong stalker sa kakasearch sa pangalan nya kahit nga sa trabaho nya, pinupuntahan ko sya, dinadalhan ng kung ano- ano. Kaya nung naging kami para na akong nanalo sa loto. Sino bang hindi sasaya kung si Zero ang boyfriend mo.

But before we became official he told me his only condition, and because of happiness I quickly agreed on him dahil sa tingin ko mababago ko pa ang pananaw nya sa bagay na yon but in 2 years being with him. Everytime i open a topic about that. He always said it's final and he will never change his mind.And because I got tired at alam ko naman na hanggang doon lang kami.I broke up with him.

I broke up with him not because i want to but because I think he need that freedom and because i think he doesn't love me. I think he's only attracted on me and he only like me at ganggang doon nalang yon kagaya ng lagi Kong narinig nula sa kanya. I love him, i always will. I want to still fight but it was hard especially when you only fight only by yourself.

White FlagWhere stories live. Discover now