1.Bölüm

88 7 12
                                    

𝑩𝑰̇𝑹 𝑯𝑨𝒀𝑨𝑻𝑰𝑵 𝑩𝑨𝑺̧𝑳𝑨𝑵𝑮𝑰𝑪𝑰:

BEN DENİZ GÖKÇEK Bir insan neden yalnız kalır ki ?yani evet eğer insanlara kötü davransaydım, onlara küfür ve onları gıcık edicek hareketler yapsaydım  belkide o yüzden beni yalnız bırakıyorlar derdim ama yok kimseye daha önce kimseye kötü davranmadım. Belkide bu yüzdendir belkide insanların dış görünüşüne bakıyorlardır dedim çünkü kendimi güzel bulmuyordum arkadaşlarım bunun tam aksini iddia ediyor tabiki hepsi değil 1 tanesi arkadaşlarım demem biraz saçma oldu arkadaşım o Tuğçe ben asla yanından ayrılmam onu çok seviyorum.Tuğçe ile 2 ay önce tanıştık benim okula ilk başladığım gün yanımdaydı yanıma oturmak istedi bende izin verdim şuan  arkadaşız ama anlayamıyorum yani neden beni Tuğçe den başkası istemiyor.İnsanları anlamak çok zor.Son dersimiz kaldı kimya dersi bittikten sonra evlere dağıldık yarın sınavım var. Eve geldim nihayet sınavımın yarın olduğunu zaten çoktan biliyordum.Bu yüzden 3 hafta kala çalıştım sınava herşeye hazırım.Sınavımın güzel geçeceğini umuyorum çünkü çok çalıştım yarın göreceğim sınav sorularını neyse odama  gidip biraz dinleneyim dedim ve yatağıma uzandım. Kulaklık takıp müzik açtım ve tavana bakarak şarkı dinliyordum evet hayatım böyle çok sıkıcı geçiyor. Ama yarın neler olur hiçbir fikrim yok.Çünkü yarın okula yeni bir çocuk gelicek. Herkes o çocuktan bahsediyordu bugün herkesin dilindeydi o çocuk oysaki ben kaç yıllık arkadaşlarıydım bana bi kere olsun bu değeri vermediler.Neyse ben onları takmıyorum.Biranda kapı çaldı açtım hiç tanımadığım,görmediğim bir tane adam çıktı karşıma biranda ne olduğunu anlayamadan ağzımı kapatıp beni kaçırmaya çalışıyordu ağzımı kapattı o anda nefes alamadım sonra biranda gözlerim açıldı rüyaymış ne rüyası kabustu ter içinde kalktım saat gece 02.00'ydi annem ve babam çoktan yatmışlardı bende banyoya gidip elimi yüzümü yıkayıp yattım saat 07.00'de alarm sesiyle uyandım hemen aşağı indim annem kahvaltı hazırlamıştı, omlet hazırlamış bende elimi yüzümü yıkayıp mutfağa gidip kahvaltımı yaptım.Odama çıkıp kot pantolonumu giydim üstüme siyah Thsrt giyip saçımı dağınık topladım ve servise bindim.Nihayet okula geldim 2. Ders sınav vardı matematik sınavı bu yüzden heyecanlıyım tam 3 haftadır çalıştım. Okula geldiğimde evet doğruydu okula yeni bir çocuk gelmişti daha doğrusu sınıfımıza. Öğretmenler zili çaldı ve herkes sınıflara dağıldı öğretmen geldi sonra yeni gelen çocuğun kendisini tanıtmasını istedi çocuk kendini tanıtmaya başladı
_BEN EGE AKSOY
_İNSANLARLA İLETİŞİM HALİNDE OLMAYI PEK SEVMEM
_19 YAŞINDAYIM
İçimden bir fısıltı çıktı “egoist" fısıltımı duymuş gibiydi. Ve zil çaldı Tuğçe
_Kızım şu yeni gelen çocuk Ege  çok yakışıklı değilmi ya.
_Bilmem bana daha çok egoist bir insanmış gibi geldi.
Aslında yakışıklıydı ama yani ben daha önce hiçbir erkeği yakışıklı bulmadım yani o yüzden aşk ile olan hiçbir hissi bilmiyordum. Ne aşık olmayı ne de sevmeyi hiçbir şeyi. Tennefüs bitti ve sınav vakti geldi çok heyecanlandım. Aslında heyecanlanacak birşey yoktu.  Yinede heyecanlanmıştım birazda telaşlıydım ya yapamazsam ya çalıştığım yerlerden çıkmazsa. Hoca geldi ve sınavları dağıttı.O sırada birşey farkettim Tuğçe  kopya çekiyordu.  Onunla konuşursam büyük ihtimalle benide kopya çekiyor sanarlar diye birşey demedim.  Hocanın yanımıza yaklaştığını gördüm.Tuğçe tedirginleşmişti hoca niye yanımıza gelmiştiki. 
Hoca sıranın altındaki sınav sorularının cevabı yazan bir kopya kağıdı gördü.Ve sıranın altından çıkartarak bize gösterdi.

-Çocuklar bu ne
Tuğçe: hocam ben yapmadım.
Gözümün içine bakarak Deniz yaptı dedi...

Bu benim ilk bölümümdü bu bölümden beri hala diğer bölümleri okuyan herkese çok çok teşekkür ederim sizin de sevdiğiniz ya da sevmediğiniz bölümler olursa bana bildirirseniz çok sevinirim.🦋💞
                                                          ~yaren~

YALNIZLIK VE ARDINDAN MUTLULUKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin