YALNIZLIK VE ARDINDAN MUTLULUK

13.bölüm

KAYBETMEKTEN KORKUYORUM~

Zaten herşeyi kaybedince yada kaybetmek üzere olduğumuz şeylerde yanımızdakilerin değerini anlıyoruz.İşte bu yüzden sevdiklerimizi bize değer verenleri kıymetini şimdiden bilmezsek ileride çok pişman olabiliriz.

Ameliyathanenin kapısı açıldı.
Ege hemen ayağı kalktı ve Doktor çıktı
Doktor:Deniz hanımın yakını siz olmalısınız
-Evet benim Deniz'e birşey oldumu birşeyi varmı.
Doktor:Öncelikle sakin olmanızı istiyorum kafasını çarptığında çok büyük bir hasar oluşmuş ve çok kan kaybetmiş şuan hayati durumu atlattık.Henüz  herşey için çok erken .Şuan yoğun bakıma alıyoruz ve  AB (Rh )+ kan arıyoruz beyninden çok kan kaybettiği için ben şuan araştırıyorum eğer Deniz hanımın kan grubundan birisini bulursanız yönlendirirsiniz.

Ege:Benim dedi hızlı ve nefesi bir kesilmiş bir sesle benim kanım AB (RH)+ dedi.
Doktor:O zaman bu mükemmel bir haber hemşirelerimize haber veriyorum sen geç şu odada bekle şimdi senin kanını alıcaklar.
Ege:Tamam dedi(heyecanlı ve korkulu bir sesle)bir yandan kan buldukları için sevinirken bir yandanda Deniz'e birşey olur korkusu vardı Ege'nin içinde.

Ege doktorun söylediği hastanenin odasına doğru yürümeye başladı ve vardı.
Ege:Ben Deniz Gökçe'ğe kan vermek için gelmiştim.
Hemşire:Tabi efendim sizi şöyle alalım
Ege'e koltuğa oturdu.Ve Ege'den 5 tüp kan aldılar.Şuan.merak ediyordu Ege neyi mi merak ediyordu çokta tanımadığı birisi için bu kadar endişelenmesine onun için kendi canından kan vermesine şuan o kızın damarlarında Ege'nin kanı dolaşacaktı.
Ege'de en çok buna şaşırıyordu Berk ve Can dışında kimseyle bu kadar samimi olmamıştı ve bu kadar değer vermemişti.

Hemşire Ege'ye bir kek ve meyve suyu verdi.
Hemşire:Alın efendim sonuçta 5 tüp kan aldık kan şekeriniz düşebilir hemen ayağa kalkmayın bi yarım saat kadar bekleyin.
Ege elindeki keki ve meyve suyunu yanındaki masanın üzerine bıraktı şuan canı ne birşey yemek ne de birşey içmek istiyordu o sadece Deniz'i düşünüyor..
Biraz zaman geçtikten sonra Ege'nin kanı alındığı odaya Can ve Berk geldi

Can:Abi ne oldu sana böyle burada ne yapıyorsun neden hastanedesin.
Ege:Deniz
Berk:Abi o Deniz değil Can halisilasyonmu görüyordur nedir.
Ege:Hayır Deniz hastanede yoğun bakımda yatıyor.
Berk:Abi ne diyorsun Deniz'in burada ne işi var ne olmuş abi söylesene.
Ege'nin gözünden bir yaş süzüldü
Ege:Hepsi benim yüzümden dedi ve duvara bir yumruk attı o an Ege kendinde değildi ne yaptığını bilmiyordu.
Can:Abi sakin ol ne oluyor bizede anlat bizde bilelim.

Ece dedi Ece Deniz'i kaçırmış bir ormanlık bir alanda bir villanın içine kaçırmış sonra onun elini kolunu bağlayıp bir odaya kapatmış Ege bunları anlatırken gözyaşlarına hakim olmaya çalışıyordu ama olamıyordu sonra biranda Deniz'i itmiş ve masanın sivri uç yerine kafası gelmiş ve az önce ameliyathanedeydi şimdi yoğun bakıma aldılar.

Berk:Ben dedim abi bu Ece yılan dedim onunla çıkma dedim hiç sevmem zaten neyse Deniz şuan nasıl Berk ağlıyordu neden olduğunu artık herkes anlamıştı çünkü Berk çok duygusaldı.
Can:Abi tamam ağlama Deniz iyileşecek tamammı.
Ege:Size birşey sorucam neden biz Deniz'e bu kadar kısa sürede alıştık kendini bize çok bağladı yani daha bir kaç hafta öncesine kadar bu kızı tanımıyordum bile .

Can:Bizde bilmiyoruz abi yani senin birkaç hafta önce tanıdığın kıza kan vermeler arkasından gözyaşları dökmeler yani ben anlamadım acaba bizim Ege AŞIK MI OLMUŞ.
Ege:Saçmalamayın abi ne diyorsunuz ne aşık olması sadece hangi insan olsa böyle yapardı.
Berk:Hıhı aynen tanımadığı takmadığı bir kız için 5 tüp kan verir zaten normal insanlar.
Ege düşünmeye başladı acaba tüm bu kafasındaki soruların cevabı Deniz'e aşık olmuş olabilirmiydi.

Berk:Aha ses çıkartmadı bu kesin aşık olmuş ben söyleyeyimde sonradan Berk söylemedi demeyin.
Ege'nin aklına Deniz'in bakışları gülüşleri hareketleri geldikçe yüzünde bir tebessüm oluştu.
Can:Ooo bizim ki dalıp gitti anladık abi aşık oldun hallederiz.
Ege Sesini çıkartmadı
Berk:Abi kızın annesi babası nerede .
Ege:Onlara haber verdiler annesi ağlamaktan bayıldı diğer odada serumla duruyor babasıda  annesine yardım ediyor.
Berk:Heh iyimiş o zaman.
Ege ayağa kalktı ve perdenin arasından Deniz'e bakmaya çalışıyordu onun o yüzüne bakmayı o kadar çok seviyordu ki Ege sanki Deniz'e her baktığında kendini dünyanın en mutlu en huzurlu insanıymış gibi hissediyordu.
Can:Abi biz kantine inip kahve Alıcaz sanada getireyimmi.Sende çok yoruldun
Ege:Yok ben istemiyorum Deniz'in uyanmasını bekleyeceğim.

Berk:Ohoooo kim laf anlatıyoruz ki neyse gel Can biz inelim.