A Fool in Love - Matthy fanfiction

16

Luna POV:

Ik word wakker. Matthy heeft me nog steeds vast.

"Goedemorgen."
"Goedemorgen."

Hij draait zich van me weg en ligt op zijn rug.

"Gaat het?"
"Het doet echt veel zeer, ik ben zo dom."
"Iedereen pleurt toch wel eens van de trap, jij bent gewoon ongelukkig terecht gekomen."
"True, maar blijft dom."
"Hoelaat is het?"
"Ietsje over acht."
"Oh, okay."

We zijn stil en liggen allebei op onze rug.

"We moeten het nog steeds vertellen, aan de rest."
"Ik weet het, zullen we dat vandaag doen? Ik ben trots dat jij mijn vriendin bent, ik wil het niet geheim houden, en al helemaal niet tegen mijn vrienden."
"Snap ik, is goed. Doen we het vandaag."

Dat antwoord had hij volgens mij niet verwacht.

"Oh. Super!"

Hij grijnst en geeft me een knuffel en kust me.

"Ik hou van jou."
"Laten we dat nu ook maar aan al je vrienden vertellen."
"Als het goed is zijn ze allemaal thuis, wel allemaal met een erge kater, waarschijnlijk."
"Dat is niet erg, zolang ik ze het maar kan vertellen."

Matthy stapt uit bed en loopt gelijk door naar de badkamer. Ik hoor de douche lopen. Ik blijf nog maar even liggen, ik heb echt geen zin om op te staan. Ik ben wel blij dat we het nu eindelijk aan iedereen gaan vertellen.

Iedereen behalve mijn pa en ma dan, die mogen dit echt niet weten.

Ik wil mezelf omhoog drukken met beide armen.

"Fuck."

Ik besef me dan pas dat dat helemaal niet kan. Het gips wat er omheen zit is zwart. Ik til mezelf onhandig naar boven en sta op. Ik pak een hoodie van Matthy uit de kast, die zijn groter, dus die passen om deze arm. Ik stel het douchen uit en trek het maar gelijk aan. Ik trek een skinny jeans aan. Ik raak gefrustreerd als ik de rits niet dicht krijg.

"Godverdomme!"

Ik trap tegen het nachtkastje aan.

"Jezus, wat heeft het nachtkastje jou aangedaan?"

Het is Robbie in de deuropening.

"Sorry, ik raak gewoon gefrustreerd, tering gips."
"Wees nou blij dat het gewoon zo met gips kan, je had ook geopereerd kunnen worden."
"Okay, point taken."
"Wat lukte er niet?"
"Ik krijg die fucking gulp niet dicht, ik lijk wel een klein kind."
"Nee joh, je moet even wennen. Dat is binnen een week voorbij."

Ik geef Robbie een knuffel, "thanks maatje."
"Geen probleem, slet."

Hij doet snel mijn gulp dicht, ik schaam me zo erg. Waarom moest juist ik nou weer van die trap pleuren?

Rob loopt weer weg en ik trek mijn sokken aan, dan komt Matthy ook terug.

"Hallo, met nat haar zie jij er echt nog veel beter uit, ik wist niet dat dat mogelijk was."

Ik staar hem aan.

"Thanks, jij ziet er ook beter uit met mijn kleren aan."

Hij lacht en ik lach terug.

"Zullen we het vertellen?"
"Ja."

Matthy loopt voor, ik achter hem aan.

Robbie, Milo en Raoul zitten in de woonkamer.

"Waar is Koen? Ik moet even wat vertellen?" zegt Matthy.
"Hij is nog niet beneden geweest, hij heeft veel gezopen gister, niet te doen," antwoord Raoul terug.
"Nou, dan hoort hij het zometeen wel."

Ik ga naast Matthy staan, en pak zijn hand.

"Nou, eh, wij eh, wij zijn dus iets nu."
"Matthy is mijn vriendje."

Ik geef hem een kusje.

"Oh zo leuk! Je hebt een goede Luna!"
"Ja, en jij hebt ook een goede Matthy."

Ik lach en geef Milo en Raoul een knuffel.

"Dankjulliewel."
"Waarvoor?"
"Dat ik dit gewoon tegen jullie kan zeggen."

Ik denk aan mijn ouders.

"Natuurlijk."

"Nou, okay, nu kunnen jullie gewoon weer door met jullie dag."

Ik loop naar de keuken en maak ontbijt. Dit was de beste reactie ooit.