The Kept Promise

01

THE KEPT PROMISE

Umiiyak si Zep ng balingan niya si Azariella at Luana, hindi maintindihan ni Zep kung bakit kaylangan pa nilang lumipat sa Maynila "Mom bakit hindi ako pwedeng magpaiwan?" Tanong ni Zep na ikinatahimik ng kanyang ina.

"You can't handle your self Zepariah" pagmamatigas na sabe ng kanyang ina.

"But Mom paano ko mahahandle ang sarili ko kung ayaw nio naman akong hayaan nalang dito?" Zep said habang umiiyak at tinititigan ang kanyang mga kaibigan.

And Azariella hug Zep while staring at Zep's Mom "Tita aalagaan po namin si Zep, hindi po namin sia pababayaan dito." Azariella point.

Alethia stare at Azariella and Zep "Iha kailangan naming lumipat sa Maynila dahil ikakabuti ito ni Zepariah "

"Pero tita mabuti naman po ang kalagayan nyo dito, bakit kailangan nyo pang lumipat?" Singit ni Luana.

"May mga bagay kaming kailangan asikasuhin sa Maynila Luana at Azariella, kaya kame lilipat dahil mas matutukan namin ang mga bagay nayun sa Maynila" saad ng ina ni Zepariah na ikinatahimik ni Luana pati narin si Azariella.

"Kailan po ang balik nio tita ninang?" Tanong ni Nesrin na ikinagulat ni Zepariah, hindi nila inaasahang dadating rin si Nesrin sa araw ng kanilang pag alis.

Alethia stare at Nesrin "Hindi pa namin sigurado Nesrin" pag sasaad ni Alethia "Ikaw lang ba mag isa pumunta dito Nesrin?" tanong ng ina ni Zep.

"Hindi po tita ninang, kasama kopo sina Mama" tugon ni Nesrin sabay turo sa kaliwang banda ng Parking Lot.

Sabay na kumaway sina Eira, Viera, Nasha, Ezlar, Belamy at iba pang kakilala at kaibigan ni Zepariah na siya namang ikinaiyak muli ni Zepariah.

"Alethia sigurado kanaba sa desisyon mo?" Tanong ni tita Nasha na ina ni Nesrin "hindi naba mababago yang desisyon mo?" Pag papatuloy ni tita Nasha.

"Alam mo naman ang kalagayan namin ngayon Nasha" dinig kong sabe ng aking ina.

Nagulat ako ng bigla nalang may yumakap saakin mula sa aking kilod at mas hinigpitan pa ang pagyakap saakin. I could smell the fragrant perfume of Eira and Viera.

"Ma mi-miss ka namin Zep" sabi ni Eira na  lumuluha dahil may basa akong naramdaman mula sa aking likod.

Liningon ko sila at tama nga naman ang aking sinabe, umiiyak si Eira pati rin si Viera "Alam niyo aalis lang kame hindi pa kame patay para iyakan niyo ng ganyan" pagbibiro ko kabang tinutuyo ang luha nilang parehas.

"Hindi ka nga patay pero mapapatay na kita dahil iiwan mo kami" umiiyak na saad ni Viera na mas nakakabata sakanya ng ilang taon.

Tumingin sya kay Viera at niyakap nia ito na siyang ikinatigil ni Viera sa pag iyak "Pwede naman akong bumisita dito kung may bakante akong oras" pag papagaang loob na sabi ko "Pwede din kayo bumisita saamin, kaya wag na kayong umiyak ng ganyan namumula na mata ko sa kakaiyak dadagdag pa kayo" madamdamin kong sabi.

"Panong hindi kami iiyak?" Sabat ni Belamy na aking ikinatahimik "Ang layo ng pupuntahan nyo, paanong di kami iiyak?" Madamdaming dugtong ni Belamy.

Tumingin siya kay Azariella at Luana na parang humihingi ng tulong sa tanong ni Belamy.

"Mama" sigaw na sabe ni Zephyrine, nakababata niyang kapatid "Mama Daddy need your help daw po" sabe ni Zephyrine na hinihingal at halatang nananabik.