Maskeli Balo,Hyunin,Oneshot

maskeli balo.

Hyunjin,halkın ve ailesinin ısrarı ile artık dışarı çıkması gerektiğine karar vermişti.Prens Hyunjin,sevgilisinden ayrıldığından beri girdiği bu depresyon ile hiçbir şey yapamaz olmuştu.Aynı zaman da halkında dikkatini çekmişti.Etrafta oldukça rahatsız edici dedikodular çıkmıştı ve çıkmaya da devam ediyordu.

Hwang Krallığının Prensi Hwang Hyunjin ile onların düşmanı olan Yang Krallığının Prensi Yang Jeongin...

Onların önündeki en büyük engel aileleri yani Kral ve Kraliçeydi.İlişkilerini çok güzel gizlediklerini düşünürken izlendiklerinin farkında değillerdi.

Onlar genelde iki krallığın ortasında bulunan orman da buluşurlardı.Buluşmaları hep kısa sürer.Ufak bir öpüşme,ufak bir sarılma onlara yetiyor ve hemen ayrılarak saraya dönüyorlardı.Herhangi bir taraftan sarayı koruyan askerlere yakalanırlarsa işleri biterdi.Öyle de olmuştu...

Jeongin'in saraydan kaçtığını gören hizmetli hemen Kral ve Kraliçe'nin gözüne girmek için onlara söylemişti.Kral hızlıca peşine asker takınca olanlar olmuştu.

Savaş çıkmaya yakınken Jeongin de Hyunjin de bu savaşı engellemek için ayrılmıştı.O savaş meydanında son kez sarılıp ayrılmaları her ikisinin de aklındaydı.

Fakat bugün yeniden buluşacaklardı.İlk tanıştıkları an gibi...

Bu ortak bir baloydu,tüm krallıkların Prens ve Prensesleri katılacaktı fakat tabi ki Hyunjin ve Jeongin'i asla aynı ortamda bulundurmamak için çok uğraşmışlardı.İkisinin de yanlarında asker ile gezme şartı koymuşlardı.Yine de sadece bir kere göz göze gelseler ikisi için de yeterdi.

Normal de iki Krallıkta gitmelerine izin vermeyecekti fakat halkın onları merak etmeleri ile artık gözükmeleri gerekiyordu.

Hyunjin hizmetlilerin ona getirdikleri takımı giymiş,maskesini de yanına almıştı.Ekstra süslenmemişti çünkü aileleri tarafından dikkat çekerlerdi.

"Hyunjin dediklerimi unutma,asla görüştüğünüzü görmeyeceğim.İyi güzel fazla özenmemişsin."

Hyunjin ağlamak istesede kendini tutmuş ve krala karşı gülerek kafasını sallamıştı.

Arabasına binmiş yanında ki şöfor ve asker ile Balo alanına gidiyordu.Gözlerinden bir damla gözyaşı düşmüş ancak hemen silmişti.Kendini tutmuş ve sadece Jeongin'i göreceğini düşünmüştü.Bu onu ayakta tutmaya yetiyordu.

Jeongin'in de ondan farkı yoktu,gözaltlarını kapatmıştı,sevgilisine güzel gözükmek isterdi ancak çökmüş bir şekildeydi.Nefes alabildiği tek yer onun yanıyken,şuan da o yoktu ve boğulmak üzereydi.O gittiğinden beri sanki solunum cihazına bağlı gibi hissediyordu.

İkisi de sonunda balo salonuna ulaşmış,arabadan inmeden önce de maskelerini takmayı unutmamışlardı.Ayrı ayrı kapılardan gireceklerdi ama bu birbirlerini görmelerini asla engellemeyecekti.Onlar eninde sonunda buluşacaktı,ya şimdi ya da cennette...

Jeongin kendi masasına geçmiş,etrafı gözetlemeye başlamıştı.

Evet,sonunda gözleri birbirleri ile buluşmuştu.İkisi de ait oldukları gözlere bakıyorlardı.Jeongin onu görmesi ile gözleri çoktan ağlamaya başlamıştı,Hyujin ise kendini tutmuştu.Maskeleri olsa bile birbirlerinin gözlerine bakabilmişlerdi.

Jeongin o an yeniden yaşadığını hissetmişti.Hyunjin ise güzel sevgilisinin yanına gidip kokusunu için çekmek istiyordu.Özlediği o koku için şuan ölebilirdi bile.

Onlar ailelerinin yapamadıkları şeyi yapmış gurur denen saçmalığı bir kenara atmışlardı,evet gurur önemliydi fakat unutmayın gurur her zaman aşk denilen duyguya yenilir.