Doruk ile bu gun okulda konustum. Belki çok sıradan ve çok anlamsızcaydi ama benim için çok mu çok onemliydi.
-"Günaydın " dedi bana
-"Bana mı dedin?" dedim ve galiba hayatimdaki en buyuk hatayi yaptim
-"Evet Işıl gunaydin" dedi
-"Sabah oldugu için daha ayılamadım da sanada gunaydin " galiba bu açiklama da en buyuk ikinci hatamdi
Bir sonra ki teneffüste yanıma geldı ve benden kitap istedi. Her gün o kitabı yanımda getirirdim ama o gün yanımda yoktu bu yüzdenden yakın arkadaşım olan Deniz'in kitabını ona verdim ve bana artist bir şekilde "Teşşekür ederim Işıl "dedi. "Bir sonraki teneffüste getiririm" dedi. Ben ise sadice arkasından baka kaldım. Okul çıkışı birlikte eve kadar yürüdük çok sesiz ve çok güzel bir yürüyüştü ama ne yazık ki her güzel şey gibi bu da sona eresi diye düşünürdüm :( Beş dakika sonra ilk onun evin önüne geldik ve "Iyi akşamlar. İşin yoksa ben bizim bahçede biraz takılıcam gel istersen" dedi. Tabiykide bu teklifi geri çeviremezdim ve yüzümün kızarsan yankılarımı da hissetmiştim "Tamam olur" dedim ve bahçelerine girdik. Sitenin bahçesinde bir çardak, banklar ve oyun alanı vardı. Çardağa oturduk ve ilk bir iki dakika sadice susup birbirimize baktık. Ona sırıl sıklam aşıktım. Ama ben bunu bozarak salıncağa koştum ve sallanmaya başladım. Ardından yanıma gelip şöyle dedi "Sallamamı istermisin?"dedi. Yine kızaran yanaklarıma "Olur" dedim. Yarım saat, bir saat takıldıktan sonra eve gittim ve bütün bir gece bu olanları düşündüm.
