Ellerini tuttum. Lütfen ama lütfen bir daha bu elimi bırakmamasını söyledim. Artık zamanı gelmişti bu mutluluğun bence. Evet dediği an sevinçten ne yapacağımı şaşırdım. Öyle mutluydum ki sevincime diyecek yoktu. Emeğimin karşılığını aldığım için kendimle gurur duyuyordum. Anladım ki sevgimin peşinden koşmak, asla pes etmemek, sabırla beklemek bana çok şey kazandırdı. Hayat sanki o an başlamıştı benim için.
