''Boşuna uğraşma bence. Bu maçı kazanma şansımız bile yok. ''
''Ben yine de elimden geleni yapayım Jihoon. Sonrası Tanrı'nın işi...''
''Peki sen bilirsin ama tek başına çalışsan, ben niye çalışıyorum ki ?'' Dedi usanmış bir biçimde.
''Hadi, daha hiç başlamadık bile senin bu mızmızlanman yüzünden...''
Sunwoo'nun dediklerini karşı Jihoon sıkıntılı bir nefes verdi. Ardından yerde duran basketbol topunu alıp sürmeye başladı fakat çok geçmeden tekrar arkadaşının bağırışları arasında kaldı.
''Aisshhhh... Isınmadan nasıl başlamayı düşünüyorsun acaba ?''
''Yeter artık çok yoruldum. Bak herkes gitti okuldan, yarın devam edelim hem daha enerjik oluruz. Lütfeeen...''
Sunwoo ; ellerini kenetlemiş, ona yalvaran gözlerle bakan Jihoon'a göz gezdirdikten sonra biraz sinirli bir tavırla; ''Peki, ama yarın 4 saat olacak antrenman süresi ve bu şekilde mızmızlanma falan duymayacağım. Söz mü ?
''Söz. Fakat neden diğerleri hiç bir şey yapmazken sadece biz çalışıyoruz ? Onlarda takımın bir parçası değiller mi ha ? Kendimi enayi gibi hissediyorum böyle.''
''Onlara teklifte bulundum fakat takmadılar bile. Yarın koça söylerim o ilgilenir. Ayrıca kazanamasak bile biz iyi performans gösterirsek belki başka takımlardan teklif gelir. Yani enayi olmuyorsun aptal.''
''Zekice. Dur bir dakika... Orada oturan kız kim ?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Baketbol oynayan Sunwoo ve Jihoon... Hayal edemeyecek kadar güzel.
