Elbette sevdiğim elbette yağmuru özlemişim. Ama bu yağmurlar sensiz nasıl yağıyor bir bilsen, gözyaşlarım da yağmurla birlikte akıyor. Birer birer yok olup gidiyorlar ama benimki biraz daha başka. Benim gözyaşlarım hiç kurumuyor, gittiğinden beri. Çok acımasızsın, tek kalemde silip attın. Gideceğini başından beri biliyorum evet ama belki farklı olursun sanmıştım. Neden hep sandığımla kaldım be? İnsanın acısı her geçen gün daha fazla artıyor, hele bir de gece olunca. Yağmur yağınca, güneş açınca, gece olunca sürekli aklımda olman sence de çok saçma değil mi? Bağımlılık olmuşsun veya takındı. Ya aptalım, ya da aşık. Bize böyle öğrettiler, "aptal aşık". Bu dünyada her türlü rahatsın tamam da, diğer dünyada bu günahlarını nasıl temizlersin bilmiyorum. En güzel sevabımdın. Hayatımın odak noktası olarak hep seni aldım.Dünyanın kuralı bu, gitmez dediğin herkes gider. Herkese anlam yüklersin, herkesi sever sanarsın.Neden sandığıyla kalır ki insan? Ama sahiden gider döner mi? Bu acı geçer mi? Yarım kalan tamamlanır mı? Tek tük bir hayat, yekten yaşam. Gün gelir ben iyi ki derim, sen keşke dersin. Sonra da, özledim İrem neredesin? Ama sen özlediğinde ne ben bıraktığın gibi olurum, ne de sevdiğim gibi. O zaman seni mi severim, hiç bilmem. Bildiğim tek şey var şimdiden, senin gidişinin şu yüreği paramparça ettiği. Kalbimi kırarsın, yüreğimi paramparça edersin anlarım da ruhum bende kalsaydı bari. Olmazdı değil mi öyle? Çünkü acı kuvvettir, insan kırınca mutlu olur. Önceden sevdiğinden falan hiç şüphem yoktu, şuan insan olduğundan baya bir şüphem var. Seven insan üzer mi ulan? Hangi erkeğin kitabında yazar böylesi? Madem gideceksin, umutlandırma. Hep benim olacakmışsın gibi, hep kalacakmışsın gibi umutlandırma. Sonra evrim evrim hüzünleniyorsun, umutlanmakla kalsan yine iyi. Senin yüzünden ellerim çok üşüyor, hiç ısınmayacakmış gibi. Birazcık eksiğim, senin yüzünden. Bir tarafım eksikse şuanda, senin yüzünden. Yalnız kaldığım her dakika hıçkıra hıçkıra ağlıyorsam, senin yüzünden. "Senin hiç suçun yok mu be?" diyebilirsin, haklısın da. Benim de çok hatam var. Mesela çok sevdim. Ulan o lanet olası gülüşüne aşıktım, hastaydım varlığına.Sen de herkesleştin be oğlum artık. Ama unutmadan söylemek istiyorum, herkes herkesleşirken ben *sen*'leştim. Seni çok sevdim, çok sahiplendim. Yine olsan yine öyle yaparım büyük ihtimalle. Salağım çünkü veya aşığım. Aslında salak olmak ve aşık olmak eş değer. Başlarda varlığını bildiğim için gülerek gezmeler, sonra gitmemen için yalvarmalar falan filan. Bu olanların bir sebebi var mıydı? Belki de hayallerimi hiç anlatmamalıydım sana.Seni sana nasıl da anlattım ama? Hayallerim sen doluyken, adaletini siktiğimin dünyasında yine bomboş kaldım. Öyle gittin ki benden, ölmek için uyuyorum. Ölüme yakın uykulardayım. Sen bizi bizden ayırdın, eti tırnaktan ayırdın.Gittin evet, kalbimi neden götürdün? Mesaj attığın her dakika titreşim telefondan değil kalbimden gelirdi. Tek sözüm şu sana, geber köşede.
