Dabi/Touya Todoroki {One Shots} •Boku No Hero Academia•

|•Pain•|

Dabi, barda içkisini içiyordu. Sadece iki bardak içmişti ama şimdiden sarhoştu... Pek alışık değildi. Daha yeni yeni özgürlüğüne kavuşmuştu, Dabi'ye yeni dönüşmüştü.

Yaklaşık bir on dakika sonra Dabi hâlâ içkisini içerken, masasına biri geldi. Adam pek iri değildi, normal bir boyutu vardı ama Dabi, yine de onun yanında zayıf ve küçük kalıyordu. Ona çapkın gülümsemesi ile;

"Naber güzelim? Yanında oturmamın bir sakıncası olur mu?"

"Mm... Ne saçmalıyorsun be?! Siktir git."

Adam ona biraz daha yaklaştı. Üzülmüş gibi davrandı. Ama üzülmeyi bırakın, amacı tamamen farklıydı.

"Aaa... Olur mu öyle şey ama bebeğim? Biraz kibar olabilirsin. Kötü bir şey demedim ki... Sadece belki biraz eğlenebiliriz diye düşünüyordum."

⚠ 18+Sahneler ⚠

Adam, yanındaki sandalyeye oturdu ve onun dibine kadar girdi. Elini yavaşça Dabi'nin fark edemeyeceği bir şekilde orasına götürdü ve pantolonunun üstünden yavaştan okşadı. Dabi, okşaması ile anca fark edebildi ama dudaklarından tatlı, ince bir inleme kaçtı.

"Aahh... Mmm... Dur... Kes şunu seni ahmak..."

Adam onu dinlemedi. Elini daha hızlı hareket ettirdi ve karşı koyamasın diye Dabi'yi tek eliyle bileklerinden tuttu. Dabi, özgünlüğünü kullanmaya çalıştı ama yapamadı. Şaşırdı. Özgünlüğünü kullanamıyordu.

"N-ne...? Ahm..."

"Özgünlüğümle tanış bebeğim. Dokunduğum kişi, elimi ben onun üzerinden çekene kadar asla kullanamaz. Nasılmış? Beğendin mi?"

Adamın yüzünde iğrenç bir gülümseme oluştu. Etraftaki kimse Dabi'nin yardımına gelmiyordu. Hiç kimsenin umurunda değildi ki. Hatta hiçbiri görmemişti bile. Dabi tek başınaydı... Yine...

"Ahm... D-dur... Sapık herif kes şunu! Ahh..."

"Bu gece ikimizin olucak... Merak etme. "
\__________________________________________/

Dabi, titriyordu. Kriz geçiriyordu, gözleri kararıyordu. Adamın meğer tek özgünlüğü güç engelleme değil, vücudunu da büyütebiliyordu. Adam her kendini Dabi'ye doğru ittirdiğinde daha da büyüyordu ve Dabi daha da çok kanıyordu.

"D-dur... Yal-yalvarırım... Y... Yapamam..."

" Kes konuşmayı! O kadar da zor değil!"

Dabi duymuyordu ki... Krizi durumu daha da kötüleştiriyordu... Sarhoş olmasına rağmen bunu yapmak istemiyordu. Zaten vücuduna tutunamayan yanmış derisi en ufak bir darbede dağılıyordu.

Adam ona çok sert vuruyordu. Dabi kendisi zaten zayıf bir fiziğe sahipti. Ne kadar daha canlı kalabilirdi ki? Derken nefesinin kesildiğini hissetti. Nefes alamıyordu. Hayır, bu krizi değildi... Adam onun diyaframına vurmuştu. Dabi nefes almak için ağzını açtı ama işe yaramıyordu. Nefes alamıyordu! Adamın durmasını beklerken o durmamış, daha sert vuruyor, daha hızlı git gel yapıyordu. Yatak tamamen kan olmuştu. Dabi acıdan bayılamıyordu bile. O an ölse onun için bu bir hediye olurdu...

İrileşmiş adam Dabi'nin sınırını zorluyordu. Girebileceği daha derin bir yer yoktu ama yine de deniyordu. Dabi yanmak istedi tekrardan... O gün Endeavor'un önünde kendini yakarken gerçekten de ölmüş olmayı diledi...

En sonunda adam durdu. Dabi de durunca tekrar nefes almaya başladı. Bitmişti... Adam şimdi onu öylece bırakıp gidecekti. Daha fazla canı yanmıyacaktı... Ya da öyle sanıyordu. Adam eline çekmeceden bir makas aldı. Dabi anlamadı. Ne yapacaktı o makasla?