Love Texts 'sasunaru'

-43-

Sasuke, soğuk ve gevrek Kasım havasını derin bir nefes alarak çalıştığı binadan çıktı. İtachi'nin onu alması gerekiyordu ama kolaj dersleri olduğu için muhtemelen geç kaldı. Boynunda turuncu bir atkı, telefonunu cebine koyarken sarışının yemekten çıkışını izledi. Naruto'nun yaya geçidinde durmasını izledi, diğer taraftaki tabelanın yanmasını ve yürüyen kişinin geçebileceğini işaret etmesini bekliyordu. Işık bembeyaz yanarak karşıdan karşıya geçebileceğini, ancak başaramadığını belirtti. Daha sol ayağı daha yere değmeden bir araba kırmızı ışıkta yanarak bacağına çarptı. Keskin bir acı, sarışının sol bacağını fırlattı, aldığı darbe yan dönmesine ve bacağının altından çıkmasına neden oldu. Her şey ağır çekimdeymiş gibi hissettiriyordu. Düştü, çarpmanın etkisiyle başını betona geri gönderdi.

Sasuke'nin gözleri hafifçe büyüdü. Araba iyi olup olmadığını görmek için durmadı bile. Kuzgun koştu ve bu sırada plakanın fotoğrafını çekebilmek için telefonunu çıkardı. Araba köşeyi dönmeden önce birkaç fotoğraf çekti, umarım resimler bulanık değildi çünkü panik halinde, muhtemelen öyleydi. Uchiha hızla tuş takımını açtı ve polisi aradı. Telefonu kapatıp Naruto'ya odaklanmadan önce konumunu ve durumunu verdi.

"Hey dobe, uyanık kal," kuzgun nazikçe yanağına vurdu, onu artık olduğundan daha fazla incitecek kadar değil ama dikkatini çekecek kadar.

"Sasuke...? Bacağım neden fena ağrıyor?" diye sordu sarışın, çevresine bakmak için başını çevirirken ağır ağır sordu. Tamamen tükenmiş görünüyordu. "Ne oldu?" diye sordu sonunda. Zihni yaşananları kayıt etmemişti.

Sasuke, bacağından damlayan kana basınç uygulamak için sarışının atkını çekerek izledi. Naruto'nun tüm sol bacağı hurdaya ayrıldı ve arabanın çarpmasıyla kesildi. Kuzgun, "Sana araba çarptı, yine de iyi olacaksın," dedi. Naruto'nun cevap verecek zamanı bulamadan, polis sirenleri ve ambulans sirenleri onlara yaklaştı ve yakınlarda durdu. Sasuke başını kaldırıp baktı ve iki sağlık görevlisinin sedyeyle koştuklarını gördü. Sedyeyi yere bıraktılar ve onu nazikçe üzerine kaldırdılar. Sasuke, onları ambulansa kadar takip etti.

"Ailesi misin?" Sağlık görevlilerinden biri, henüz ona izin vermeyerek sordu.

Kuzgun, "Hayır ama onun ailesi yok, ben sadece bir arkadaşım," diye yanıtladı. "Yine de bensiz gideceğini düşünme," diye uyardı, sağlık görevlilerini iterek ve birkaç koltuktan birine oturdu. Yolculuk oldukça kısaydı ve vardıklarında, Naruto bir odaya çekildi, birkaç doktor da peşlerinden gitti. Onlardan birinin Naruto'nun büyükannesi Tsunade olduğunu gördü.

Diğer doktorlardan biri onu iki saat daha beklediği bekleme odasına geri götürdü. O sırada kardeşinden nerede olduğunu soran bir telefon aldı ve durumu açıklayan İtachi, onu beklemek için hastaneye gitti. Bekledikten sonra, Naruto'nun büyükannesi koridordan aşağı geldi ve onların önünde durdu. "Nihayet seni tekrar görmek güzel Sasuke," diye saygıyla başını salladı, "Senide İtachi."

"Naruto nasıl?" Sasuke, İtachi'nin sözünü keserek ve onu selamlamaya bile zahmet etmeden sordu.

"Birkaç kesik dışında daha iyi, hafif sarsıntısı ve kalça çıkığı var" diye yanıtladı. "Teşekkür ederim Sasuke, sen olmasaydın daha kötü olabilirdi."

Sasuke cevap olarak başını salladı, "Bana teşekkür etmene gerek yok ama onu görebilir miyim?" diye sordu endişeyle.

Tsunade onun endişesine bir kaşını kaldırdı ama başını salladı ve kız dönüp koridorda yürürken onları takip etmelerini işaret etti. İki erkek kardeş onun peşinden gitti, ikisinden küçük olanı Naruto'nun hayran olduğunu anlamayacağını ve herhangi bir oyunda yer almayacağını umuyordu.

Bazı kısımları çevirirken anlamadım ama yinede çevirdim.

Ve sonunda yeni bölüm yazdım... Çok şükürr

Sonraki bölümde düz yazı olduğu için ne zaman çeviririm bilemiyorum ama yakın bir zamanda çevirip atarım.

Birde yarın mikayuu ficine yeni bölüm atarım olur biter.

Birde yeni çıkardığım "owari no seraph" adlı kitabıma bakın lütfen. Ons hakkında herşey var kitapta.