FLASHBACK;
(Age:8)
"Jungkook kardeşinden özür dile."
Jungkook sinirle arkasını döndü. O kardeşi değildi o kadında annesi değildi. Onun annesi yoktu.
"O benim kardeşim değil. Tanımıyorum ben onu."
Parmağıyla babasının yanındaki ağlayan çocuğu göstererek konuştuğunda babası derin bir nefes aldı.
"Jungkook seninle konuşmuştuk bu konuları. Jimin senin karde-"
"Hayır değil! Benim kardeşim de yok annemde."
FLASHBACK END
"Girebilir miyim?"
Jungkook kafasını salladığında yavaşça yatakta oturan hyungunun karşısına geçti.
"Yine mi ara verdiniz?"
Jungkook kafasını telefondaki fotoğraftan kaldırıp kafasını hayır anlamında salladı.
"Bu sefer tamamen bitti..."
"Oh... Üzgünüm"
Jungkook alaycı bir gülümseme sunarak jimin'e bakmaya başladı.
"Üzgün müsün? Şu anda mutluluktan ölüyor olmalısın. Nede olsa sevdiğin adam sevgilisinden ayrıldı "
Jimin hayır anlamında hızla kafa salladı. Gözleri dolmaya başlamıştı.
"Hayır hayır hyung. Ben cidden üzüldüm. Nede olsa o kızla mutluydun."
"Ben üzgün olman için bir sebep göremiyorum jimin."
"Çünkü sen üzgünsün aptal!"
Hızlı adımlar ile kapıdan ayrıldığında kendi odasına gidip yatağına oturmuştu.
"Aptal jimin. Aptal aptal aptal."
Jungkook yavaşça yatağına uzanıp uykuya dalacakken aklına gelen şey ile çalışma masasından günlüğü alıp yatağına geri uzandı.
Bu günlüğü çöpün yanında bulmuştu. Kim yazdığı günlüğü çöpe atar ki?
Defterin ilk sayfasını açtığında 'park jeon jimin' ismini görmesi ve kapatması bir olmuştu.
"Aptal neden günlüğünü çöpe atmış."
İlk sayfasını açıp okumaya devam ettiğinde bir duraksamıştı. 'Park jeon jimin ve jeon Jungkook'
Tanrı aşkına bu da neydi böyle.
'06.06.2012'
İlk sayfadaki tarih onlar sekiz yaşında jimin'in ilk eve geldiği tarihti. O zamanlar 3. sınıftalardı.
'Sevgili günlük;
Annem bana bugün bu günlüğü verdi. Ölmeden önce babam anneme vermiş. Öyle dedi.
Babamında bir defteri varmış. Hayatındaki önemli bir insanla olan anılarını yazıyormuş günlüğe. Babam annemi seçmiş günlük. Ben sanırım Jungkook hyung'u seçmek istiyorum günlük Onunla bugün yeni tanıştık, bir anımız yok ama bugün olan olayı yazabilirim sanırım.
Bugün Jungkook hyungların evine ilk kez geldim. Onu ilk gördüğümde çok tatlı bulmuştum günlük. Ona gülümsediğimde bana biraz bağırdı. Neden burda olduğumu sordu. Annem artık kardeş olduğumuzu söylediğinde beni itip o benim kardeşim değil diye bağırmaya başlamıştı. Düştüğümde canım çok acımıştı günlük hatta ağlamıştım bile. Jungkook'un babası benden özür dilemesi için onu uyarmıştı. Ama Jungkook hyung yine o benim kardeşim değil diye bana bağırmıştı.
Ama olsun. Belki büyüyünce daha iyi anlaşırmışız. Annem dedi.
Ben Jungkook hyungu çok sevdim. Umarım oda beni sever günlük.
~Jimin
Jungkook defteri kapatıp yere doğru fırlatmıştı. O günü çok iyi hatırlıyordu. Cidden jimin'e fazla bağırmıştı. Sonraki 1 hafta boyunca yüzüne bakmamıştı. Zorlada olsa sadece yemeklerde birbirlerini görüyorlardı. Her gördüğünde Jimin Jungkook'a gülümseyip duruyordu.
