Hayat gercekten cok kotu gidiyordu. Cok uzun bir iliskiden cikmis , bir kadinin dayanamayacagi en buyuk ve aci verici seyi yasamisti. Baska bir kadina tercih edilmek ; hic tercih edilmemekten daha kotuydu. Zaman gectikce acisi diniyor fakat izi gecmiyor baktikca gecmisi hatirlatiyordu. Hatiralarin cogunu yakmis , cope atmis , saklamisti. Ve tabiki bazilari atmaya yakmaya kiyamadiklarindandi. Zaman ve mesafeler artiyordu yavasca. İlki artik sonu olmaya basliyordu. Ve artik yaranin gercekten iyilesmeye basladigi zamanlarda tekrardan ayni yara acilir miydi? Hemde daha buyugu, daha derini. Ama artik yaranin acisini iyi biliyor ve yarayi hissediyordu.
