May isang Accounting student na pinakitaan ng kanyang dalawang bukas sa isang panaginip dalawang sitwasyon sa kanyang buhay kung saan may pinagpilian siya Love o Carreer. Pinakita muna ang sitwasyon kung saan pinili niya ang Love.
.......................................................
Disyembre 1 ,2028 noon kung saan pinailawan niya ang napakaliwanag na mga chrisitmas lights na pinalilibutan ng mga Christmas Decors sa bahay ng ng kanyang nanay. Isa siyang Certified Public Accountant at nagtratrabaho bilang isang empleyado ng accounting depatment sa isang kumpanya. Ang kanyang suweldo ay umaabot sa 25,000-30,000 Piso kada buwan. Bagamat sa di namang masasabing buhay ay masaya naman siya dahil mayroon siyang isang anak na lalaki na sinunod niya sa kanyang pangalan kaya tinawag nila itong Junior.Tatlumput apat na taon siya sa mga oras na iyon at si Junior ay talong taon pa lamang. Makulit si Junior gaya ng ama pero sa mura niyang edad may mabuti naman siyang ugali dahil pilalaki naman ng maayos ng kanyang lola na Pitumput isang taong gulang sa mga oras na iyon bagatmat matanda na ay nagbabantay pa rin sa kanyang munting tindahan dahil sa sitwasyon na ito hindi na nagawang maipalago ng CPA ang munting tinadahan na iyon pero natulungan niya ang kanyang nanay sa pagpapataas ng kanilang bahay kaya nga tuwing disyembre makikita na ang bahay nila ay punong-puno ng ilaw hanggang sa tatlong palapag pero doon siya nakatira sa ikalawang palapag at ang kaniyang kapatid ay sa ikatlong palapag ay ang kanyang mga magulang ay sa unang palapag.
Isang gabi ng Disyembre dumating si CPA galing sa kanyang trabaho. Naabutan niya si Junior na naglalaro kasama ng kanyang kapatid.
CPA: Kapatid nandito na ako.
Kapatid: O mama si kuya nandiyan na.
CPA: Kamusta na si Junior kumain na ba kayo?
Nanay: Oo kumain ma kami alam mo anak mahirap mag alaga ng ng bata sa ganitong edad dapat tapos ko na yang misyon na yan eh pati ba sa anak mo ako parin?
CPA: Ma alam nyo naman ang sitwasyon namin diba? katatapos nya pa lang sa kanyang masteral course at hindi pa siya nakakapaghanap ng trabaho kaya di pa kami makakakuha ng housing loan.
Nanay: Kailan nyo bang balak na bumukod ha?
CPA: Alam nyo naman kung bakit ko pinataasan ang bahay diba? Siguro dito na rin ako mamatay
Dumating ang kanyang asawa sa bahay.
Asawa: O han nandito na ako
CPA: Nakahanap ka na ng trabaho?
Asawa: Hindi pa rin eh. Sorry na.
CPA: Kung di ka makakahanap ng trabaho sayang naman yang pinag-aralan mo matalino ka pa naman o gusto mong tulungan na lang sila mama dito sa bahay mag-alaga kay Junior para dito ka na rin tumira at para mag karron ka ng maraming time na kasama mo ying anak mo.
Asawa: Diba si Junior dun naman sa amin pag weekends? Eh naalagaan ko rin naman siya dun ah.
CPA: Kasi gusto ko kasama kita dito, sa bahay para naman mabuo tayo kahit papaano.
Asawa: Alam mo nman ayaw ko ring iwanan ang mga parents ko diba sana maintindihan mo iyon. Bubukod ako sa kanila kapag nakapaghousing loan ka na.
CPA: Alam mo namang di pa sapat ung kinikita ko eh at saka di pa ako handang iwan ang bahay eh sige kapag nakaluwag ako bubukod rin tayo.
Asawa: O sige iiwan ko na lang itong pasalubong ko at tutuloy na ako.
Eto ang kanyang asawa di bagamat di sila magkasama sa issang bubong sa dahilang ayaw pa nilang bumukod sa kanilang mga magulang eh nagmamahalan pa rin sila. Katatapos lang ng masteral course ng kayang asawa at naghahanap rin ng trabaho bagamat dalawamput anim na taong gulang na di pa rin talaga bumubukod sa kanyang pamilya.
