Ms. Gangster: A Thought To Be Ms. Angel (JulNiel)

Chap 45 - Chosen One

**********************************************************

It's what makes her happy that's important.

**********************************************************

Jace Koby's POV

Di niyo alam kung gano ko kagustung tumalikod na lang at umalis pero may force na pumipgil sakin na gawin yun. Tiniis ko lahat ng sakit na nararmdaman ko sa puso ko at sinundan sila nung pumunta sila sa seashore.

Umupo lang sila sa sand at umupo lang ako sa likod ng isang puno na medyo malapit sa kanila pero yung place na alam kong hindi nila ako mapapansin. Nakalean lang yung ulo ni Pat sa shoulder ni Vlad. Dapat ako yun eh, dapat sakin siya nakasandal, dapat ako yung hinalikan niya kanina, dapat ako yung niyakap niya. Dapat ako pero bakit si Vlad? Bakit siya? Hindi ko alam kung anung relasyon nilang dalawa pero isa lang ang alam ko... 

Akin lang si Pat.

Pat: P-Pano ka n-nabuhay?

Vlad: Pat...

Tsk! Ako lang pwedeng tumawag sa kanya ng ganun! Naka ball na yung fist ko sa sobrang galit tas inignore ko na lang yung sakit nung sand na na ipit sa kamay ko.

Vlad: Parang ayaw mo atang bumalik ako ah.

Pat: Hindi naman sa ganun... P-Pero... nung binalikan kasi kita.... Wala ka na dun...,

Vlad: Ahhh.. Nung umahon ka kasi nakita ko yung singsing na ibibigay ko sana sayo na nawala sa pocket ko. HInanap ko yun kahit nagdudugo na yung ulo ko. Nahanap ko naman siya pero yun na lang naalala ko nung sakupin na ko ng darkness. Next thing I knew, a girl was in front of me. Nagkaron ako ng amnesia, nabalik lang yung mga alaala ko 3 months ago.

Pat: 3 months ago pa?! Bat hindi ka man lang pumunta sakin?! Alam mo ba kung gano kasakit yun para sakin?! Para kina MC?! Para kina PIng?! Lalo na para kay Micole?!

Vlad: Calm down... Alam ko yun, believe me bumalik ako dito mula Korea. Nakita kong may sari-sarili na kayong buhay. Ayokong guluhin pa yun. I stayed in the shadows to watch over you... Ang sakit nga eh... Lalo na nung malaman kong nakamove on ka na. Sorry ah kasi natagalan ako bago kita mailabas dun sa boxing ring na yun, dami ding guardya sa labas eh... 

Pat: Vlad...

Parang ako lang yung sinasabi nung Vlad na toh ah. Nasa shadows lang ako, pinapanood sila at sobra sobra akong nasasaktan. Napaisip din akong kung ganito nga yung dinadanas ni Vlad araw araw habang pinapanood nga yung mahal niyang may kasamang iba... Masasaktan ako ng sobra sobra. Saludo ako sa kanya dahil nakaya niya yun pero di dahil saludo ako sa kanya ibibigay ko na sa kanya si Pat.

Nalilito lang ako sa kung anu yung sinasabi nilang dalawa. Anong nalunod? Anong singsing?

Vlad: I'm taking the risk of asking you this... Alam kong masyado pang maaga... Pero hindi ko na talaga matigil yung nadarama ko para sayo. For the past 2 years, kahit  hindi kita naaalala sa utak ko, hinding hindi nakakalimot ang puso. Alam ko sa loob ng dalawang taon na yun na may babae akong minahal... Minahal ng sobra sobra... Di mo alam kung gano ako kasaya nang maalala ko kung sino ang Diyosang yun...

Natatakot ako sa mga susunod pang mangyayari. Sinilip ko sila, nakaluhod na si Vlad at pinatayo naman niya si Pat. Naka ngiti lang si Pat habang may mga luhang dumadaloy sa mga pisngi niya. Bakit ganun yung expression niya? Bakit parang masaya siya? Diba ako ang mahal niya? Bakit masaya siya na gagawin toh ni Vlad?