"ඒක රිදෙනවද මිනී.. " මම ඇහුවා.. මලානික වෙලා තිබුනත් තාමත් ඒ ඇස් මන් දිහා බලලා දිලිසුනා.. පිරිලා නොතිබුනත් චූටි හිනාවට ඒ කම්මුල් තාමත් පිම්බුනා.." මොකක්ද ටේටේ.." එයා ඇහුවා.. එයාට මන් අහපු එක තේරෙන්න නැතුව ඇති..
" මේක.." මම මගේ ඇගිල්ලක් එයාගේ වැඩුනු කුස වෙත දික් කලා... ඒක දැන් ලොකුයි..
මම මුලින්ම දකිද්දි තිබුනටත් වඩා.. ඒක එන්න එන්න ලොකු වෙනවා.. ඒ වගේම මගේ මිනීව මගෙන් ඈත් කරනවා...
" මේ වේදනාවත් මට සතුටක් ටේ..." එයා එයාගේ කුස ආදරෙන් අත ගෑවා... එයාගේ මූනේ තිබ්බේ හරි ලස්සන හිනාවක්... එයා ඒ ආදරේ පෙන්නන විදිය..
හහ්.. මොන අම්මද තමන්ගේ දරුවට ආදරේ නැත්තේ...
මම ආයෙත් මිනීගේ කුස දිහා බැලුවා... මට කවදාවත් ඒක දිහා හොද ඇහැකින් බලන්න බැරි වෙයි.. මම වෛර කරන්නැ... ඒත් ඒක වෛරයට බොහොම ලග හැගීමක්...
ඔව් මම දන්නවා මම බොලදයි කියලා... ඒත් මේ බොලද කම වුනත් මාව ජීවත් කරවයි...
හැමදේම හරි ඉක්මනට වුනා.. මට දරාගන්න අමාරුම දේ දවසින් දවස අපේ අවසානය ලගා වෙනවා කියන එකයි..
...................................................................
YOU ARE READING
Losing You•~ (Vmin , KOOKMIN) [COMPLETED]
FanfictionLosing you is the worst pain I've ever felt... -KTH Just a fanfiction ~ °Vmin° & °jikook° Warnings! angst fluff mpreg sad ending?