අවුරුදු තුනක්...
අවුරුදු තුනක් කියන්නේ කොච්චර දිග කාලයක්ද??
ඒත් ඔයා කොහෙද මිනී???
මම දවස් දෙක තුනකට වතාවක් අනිවාර්යයෙන් ඔයාගේ අප්පගේ ගෙදර ගිහින් එයාට වදදෙනවා.. මට ඕනේ ඔයා ගැන පොඩිම හරි ආරංචියක් දැනගන්න...
ඒත් මම හැමදාම හිස් අතින් ගෙදර එනවා.. සමහර දවසට ඔයාගේ අප්පගේ අතෙන් කාපු සැර කම්මුල් පාරක් එක්ක...
මම කාලකන්නියෙක් වගේ.. මට දැන් හැමදේම නීරසයි..
ඒත් සිකුරාදා හවසක මම ඔයාගේ අප්පගේ ගෙදර ගියාම මට දැනගන්න ලැබුනු දේ!!!
ඔයා ඇවිත්.. ඔයා ඉන්නවා...
මම ඒවෙලාවෙම ඇවිත් නැවතුනේ ඔයාලගේ සාගරයක් වගේ ලොකු ගේ ලග...
එදා වගේ මට ඇතුලට යන එකට තහනමක් තිබ්බේ නෑ.. ඉතින් මම ඔයාව හොයාගෙන පිස්සෙක් වගේ ගේ අස්සට කඩන් පැන්නා...
ඔයා වෙනුවට මාව පිලිගත්තේ ඔයාගේ හස්බන්ඩ්.. එදා වගේම එයාගෙන් සුහද බවක් පෙනුනේ නෑ..
ඒත් ඔයා ඉන්නවනේ.. මම ඔයාගේ ලිවින් රූම් එකට කඩන් පැන්නේ දැන් ඔයාව හම්බෙයි දැන් ඔයාව හම්බෙයි කියලා මගේ හිත කෑ ගහද්දි... අවුරුදු ගානකට පස්සේ ආයේ මගේ හදවත පිස්සුවෙන් වගේ ගැහෙන්න පටන් ගත්තා...
ජන්කුක් ලිවින් රුම් එකෙන් නතර වෙද්දි මම වටේම ඇස් යව යව හෙවුවේ ඔයාගේ රූපේ..
ඒත් මට එකපාරටම මතක් වුනේ මම දවස් දෙකකින් රැවුල කැපුවේ නෑ නේද කියලා.. ඔයා මාව මෙහෙම දැක්කොත් මට ඔයාගෙන් හොදවයින් ටොක්කක් කන්න වෙයිද මිනී.. හදිසියේම මම මගේ පෙනුම ගැන වද වෙන්න ගත්තා..
"ටේ..." අවුරුදු ගානකට පස්සේ මන් මේ ලෝකේ වැඩියෙන්ම අහන්න කැමති හඩ මගේ ලගින්ම ඇහුනා..... මට හැමදේම අමතක වෙන්න ගියේ තත්පරයයි.. ඔව් ඒ ඔයා...
මම ඔයාව හෙවුවා.. අන්තිමට මම ඔයාව දැක්කා.. අවුරුදු ගානකට පස්සේ මම හිනා වෙන්න ඇති... මගේ මිනී.....
ඒත් ඔයා!!!!
.....................................................................
YOU ARE READING
Losing You•~ (Vmin , KOOKMIN) [COMPLETED]
Hayran KurguLosing you is the worst pain I've ever felt... -KTH Just a fanfiction ~ °Vmin° & °jikook° Warnings! angst fluff mpreg sad ending?