𝔩𝔞𝔦𝔰𝔰𝔢 𝔪𝔬𝔦 𝔱𝔢 𝔤𝔲é𝔯𝔦𝔯-

au revoir-

Evett, kararımı verdim, bu fic kesinlikle angst olacak ehe <3

Bir insanın kalbi kaç parçaya ayrılabilirdi? Bir, yüz, bin, milyon ?

Üzülen kimdi? Kalp, ruh, beyin ?

Kaç yaş dökülebilirdi bir insanın gözlerinden ?

Ya da hayat kaç kere bir insana tokat atabilirdi ?

Hiç mi gülemezdi ?

Hiç mi mutlu olamazdı bu kız ?

Korkunç haberi, yoongi gittikten dört saat sonra almıştı.

Yoongi'nin ölümü.

Bir mektup, belki de vasiyet.

Kız verilen buydu, kıza kalan buydu.

Aldı ve mektubu açtı,

Sevdiğim,

Öncelikle şunu bilmelisin ki tek istediğim senin mutlu olman, bu dünyada artık gözüm yok, hiçbir zaman olmadı, bu hayattan kopmuyorum, çünkü hiçbir zaman bağlanamadım.

Tek istediğim ölmeden önce seni biraz görmekti, bencilim biliyorum. Ama ben hayatta kaldığım sürece sen sadece bana odaklanacaktın, beni hayatının merkezi yapacağını biliyordum, ve çok sevdiğin işini bırakmam da bunu doğrular nitelikte idi.

Ben bunu istemiyorum, sadece yaşamanı istiyorum.

Sadece senin yanında nefes aldığımı hissediyorum, ve sırf ben yaşamak istiyorum diye seni öldüremem.

Ama lütfen kendini suçlama, zaten bu uzun zamandır planladığım bir şeydi, tek etken sen değilsin, zaten o gece bu iş bitecekti, ama sen karşıma çıkınca kendime engel olamadım, ve bencillik edip seninle biraz daha vakit geçirmek istedim, son kez elini tutmak istedim,

İnan bana mutlu olacağım,

Lütfen sende mutlu ol.

Seni hep seveceğim.

"Yunki"

Ve sonra polisler gelip kıza adamın eşyalarını verdiler,

Biraz para,

Jennie'nin fotoğrafı,

Ve "J" harfi yazılı olan o kalpli kolye.

Ağlayamıyordu kız, o kadar şoktaydi ki içi kurumuştu, kalbi kurumuştu, belki de taşlaşmıştı.

"Seni hiç kimseyi özlemedigim kadar özledim, ve özlemeye de devam edeceğim."

"Mutlu olmak için çabalayacağım yunki"

Final-

Au revoir-
Cho hee.