...

133 22 14
                                    

Chan son üç yıldır yaptığı gibi bir pazar akşamı bilgisayarının başına oturmuş yayını açmak için bekliyordu. Bugün yapacağı yayın son yayını olacaktı.

Derin bir nefes alarak bilgisayar ekranındaki tuşa basıp canlı yayını başlatmıştı. İzleyiciler gelen bildirimle birer birer gelirken Chan çoktan hızla akmaya başlamış olan yorumları okumaya çalışıyordu.

Gözü katılımcı sayısına gittiğinde "Çoğunuz geldiniz sanırım." dedi ve oturduğu sandalyede geriye yaslandı. "Bugün yapacağımız yayın diğerlerinden biraz daha farklı olacak, umarım sizin için bir sorun olmaz." Yorumlarda gördüğü cümleler yüzünde buruk bir tebessüm oluşturduğunda tekrardan bilgisayara yaklaşmış ve yayında açacağı şarkıyı hazırlamıştı.

"Evet, öncelikle şunu söylemeliyim ki bu zamana kadar yanımda olup beni destekleyen kişilere minnettarım. Hepiniz benim için çok özelsiniz. Bugünün yayın konusuna gelecek olursak..."

Usulca yaladığı dudakları üstündeki yaralardan dolayı sızlamış ve yüzünü buruşturmasına sebep olmuştu. "Bugün ben sizlere derdimi anlatacağım ve dilerseniz siz de bu anlatacaklarımı dinleyeceksiniz. Bu yayın için sizden özel bir isteğim var, lütfen bu yayının hiçbir anını kaydetmeyin."

Yorumlarda ardı arkasına sıralanan soruları gördüğünde birkaç saniye gözlerini kapattı. "Bu yayın benim için oldukça özel ve internette paylaşılmasını ya da herhangi birinin bu yayını daha sonra izlemesini istemiyorum. Öyle ki bu yayını diğer yayınlarım gibi kaydetmeyeceğim."

Eli istemsizce başındaki şapkaya gittiğinde şapkayı biraz daha aşağı çekmişti. "Konuşmaya başlamadan önce bir şarkı açmak istiyorum. Aslına bakarsanız bu şarkı birazcık bana kendimi anımsatıyor." Dudaklarında yer edinen tebessüm usul usul sönerken şarkıyı başlatmıştı. "Day6'in I Need Somebody şarkısı..."

Chan açtığı şarkının usul melodisini dinlerken gözyaşlarını bastırmak için çabalıyordu, nakarat kısmına kadar da oldukça iyi idare etmişti ancak "Ben neden yalnızım?" sorusunu duyar duymaz tuttuğu gözyaşları yanaklarına döküldü. Yayını izleyenler ilk defa bu halde gördükleri adama şaşırmış, sorunun ne olduğuyla ilgili sorular sormaya başlamışlardı. Bu şekilde geçen birkaç dakikanın sonunda şarkı bitmiş, Chan merak dolu izleyicileri daha fazla bekletmeden konuşmaya başlamıştı.

"Ben yaşadığım her anı birilerine faydalı olarak geçirmek istedim. İnsanları mutlu edeyim, onlara destek olayım ve onları seveyim istedim, elimden geldiği kadarıyla da yaptım. Bu yayınlar bile benim sizlere iyi gelmek için yaptığım şeylerden biriydi. Final haftamda dahi size ayıracak birkaç saat buldum ve inanın bu konuda pişman değilim. Yine de geriye dönüp baktığımda yaptığım şeylerin hiçbirinden bir karşılık alamadığımı fark ettim. Yanlış anlaşılmasın, bunları bir karşılık bekleyerek yapmıyorum ancak ben etrafımdakilerin her konuda yanında olurken onların beni her seferinde yalnız bırakması artık canımı yakıyor."

Masasının üstünde dolanan bakışları ekrana dönmüş, kendi dağılmış görüntüsünü izlemişti birkaç saniye. "Kendi mutluluğumu insanlara dağıtmaya o kadar çabalamışım ki bu zamana kadar kendime biraz mutluluk bırakmayı unutmuşum. Eskiden kendi kendine yüzümde yer edinen gülümsemeyi şimdi zorla konduruyorum dudaklarıma." Konuşmasına bir süre ara vermiş ve yorumlarda gezdirmişti gözlerini.

Hey Chan biz hep seninleyiz.

Bu adam neyden bahsediyor böyle, sıktı.

Chanie oppa lütfen üzülme, ben tüm mutluluğumu sana verebilirim.

Tanrım bir insan üzgünken bile nasıl bu kadar ateşli olabilir?

Ajitasyon saati gelmiş birilerinin. komik.

I Need Somebody | ChanlixHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin