Stolen Hearts | K.SN📌

0004:

Bitbit ang dalawang maleta at isang backpack na lumabas ako ng bahay. I decided na hindi muna pumasok ngayon dahil maglilipat ako ng gamit sa bago kong titirahan. Dumiretso ako sa tapat ng store dahil doon ang meet up namin nila waylen at para makapag paalam na din ako kay auntie mel.

I see waylen and lazlo standing infront of the store. Hindi nila ako napansin kaya naman lumapit ako sa kanila para ipaalam na nandito na ako dahil abala sila sa kakapindot sa cellphone nila.

"Hi, goodmorning." I smiled when they both look at me, lumapit din naman sila agad para tulungan ako sa dala dala kong mga maleta.

"Goodmorning, ano tara na?" Pag aaya ni lazlo, I look inside the store I see auntie mel fixing the can goods in the stalls. She's the one who care's me when my parents died.

"Wait magpapaalam muna ako kay aunti mel." Sagot ko, kahit papaano kailangan ko pa ding magpaalam sa kanya na aalis na ako. Iniwan ko muna sa kanilang dalawa ang maleta ko bago ako pumasok sa loob.

"Auntie mel, aalis na po ako." Mahinang sabi ko, I am sad. Oo mag isa nalang ako sa buhay pero kahit papaano kasama ko naman si auntie mel sa iisang bubong, but starting today I am totally alone, I need to be independent sarili ko nalang ang meron ngayon I need to be strong. Auntie mel looking at me from head to toe.

"Umalis kana, siguraduhin mo lang na papasok ka sa trabaho mo sa tamang oras. Lumabas kana at nakakaistorbo ka sa pagtatrabaho ko." Pagtataboy nya bago ako talikudan at pumasok sa staff room. Auntie mel is the only one that I have pero istorbo lang ang tingin nya sa akin. I bit my lower lip and look up to hold my tears, I do inhale and exhale to calm my emotions bago ako lumabas.

Lazlo and waylen worriedly looking at me, I just smiled at them.

"Are you okay?" Waylen worriedly looking at me. I just nod and smile at him.

"Everything will be okay, let's go." He talk again with a assurance in his voice. I don't know if everything will be alright after what happened, what do I do to experience this kind of life. Maybe I'm a sinner in my past life.

They assist me infront of the black SUV, binuksan ni lazlo ang pinto at nanlalaki ang matang nakatingin ako sa limang lalaking nasa loob, amadeo and davian are happily waving at me, while aziel is sleeping beside of kenji. I see silas looking at me while crossing his arms he is alone sitting in the back. Bakit hindi nila sinabi na kasama pala nila itong lima nang hindi naman ako nagugulat ng ganito. I give meaning look at lazlo and waylen they only give me a peace sign.

"Sorry nakalimutan kong sabihin na kasama pala sila, tinatamad daw ang mga gagong pumasok." kamot ang batok na sagot ni waylen. I just sigh and nod at him.

Dumiretso sila sa likod para ilagay ang dalawang maleta ko sa back compartment, habang ako naman ay pumasok sa loob. They sit by pair on my right side magkatabi sina amadeo at davian, and on my left side magkatabi naman si aziel at kenji. While silas is sitting alone at the back, I don't have a choice to sit beside of silas on the back.

"You have no choice, you need to sit beside me whether you like it or not." He said while his eyes are close, hahakbang na sana ako ng biglang umandar ang sasakyan, inihanda ko na ang sarili ko kung babagsak man ako sa sahig nang may humawak sa dalawang balikat ko para hindi ako matumba. I look at him, silas quietly help and guided me to sit beside him.