Was het dan toch zo?

146 2 0
                                    

Eva:

Het was inmiddels al een weekje later en ik voelde nog steeds vernederd, al ging hij niet iedere dag met haar om. Ik had het gevoel dat hij haar leuk vond, ook al had ik hem dat niet haren zeggen of zo. Ik liep naar de Ponti want ik had mijn dagelijkse hardloop ronden weer gedaan en ik hoorde Donna tegen Floris praten, ik wilde de trap aflopen maar ik zag dat Donna hem probeerde te zoenen maar hij duwde haar van zich af. "Donna niet doen "hoorde ik hem zeggen, ik keek vanaf de trap om de hoek dus ze zagen me niet. "Hoezo niet?" vroeg Donna. "Omdat ik op iemand anders verliefd ben Donna" zei hij sterk, hij verliefd op iemand anders? Vroeg ik mij af op wie dan? Ken ik haar? Er kwamen zo veel vragen in mij op. Maar ik hoorde Donna naar de trap lopen en ik deed net alsof ik de trap af kwam lopen. Hey Donna jij ook hier keek ik haar aan, maar ze zag er niet erg vrolijk uit. "Ja maar ik ga weer" zei ze kort tegen mij. Oké fijne dag nog wenste ik haar dan ook. En liep verder de keuken in, ik zag Floris tegen het aanrecht leunen . Is er iets? vroeg ik dan maar alsof ik van niks wist. "Nee hoor, ik ben aan het nadenken over de zaak van ons" zei hij en keek me aan.
Oké dan en ik liep naar de koelkast om er een pakje chocolademelk uit te pakken. Wil je ook chocolademelk lachte ik naar hem. "Uhm nee liever niet doe mij maar een dubbele whisky"lachte hij, is het dan zo erg? Knipoogde ik naar hem. Hij zuchtte en nam het glas van mij aan. "Dankjewel" zei hij dan ook en ging aan de tafel zitten.

Floris:

Wat moest ik nu? Ik had de vrouw van mijn leven vorige week gekwetst en gisteren had jk Donna afgewezen, wat is er mis met mij? Vroeg ik me zelf af. Maar ja vandaag was het weer maandag en dat betekende dat ik weer aan het werk mocht gaan met mijn fantastische collega en vriendin. Ik liep het kantoor op en ik begroete iedereen, waarna ik achter mijn bureau zitten en ging aan de slag. FLORIS WE MOETEN NU GAAN! Zei Eva gehaast en tegen mij, ik schrok er eigenlijk wel van want ik was erg geconcentreerd bezig. Hoezo? Was mijn vraag dan ook. Leg ik je zo wel uit in de auto, ze nam mijn hand en tok me mee. Ik kon nog net mijn pistool meenemen, en voor ik het wist zaten we in de auto en ik achter het stuur. Eva wees me de weg en we reden redelijk hard. Er reed onverwachts een auto uit een steegje waar je niet uit mag komen, ik week uit maar ik knalde vol tegen de stoep en verloor de controle van de auto en we vlogen over de kop. En alles werd zwart voor mijn ogen.

Oeps en nu? Wat gaat er nog gebeuren?

Hij is van mijWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu