Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Xiao Zhan:
Eğer bu fotoğrafta ne dersi işlediğimi bilirsen benden okkalı bir dayak kazanacaksın.
Wang Yibo:
Derslerle aram hiç iyi değildir ama bir deneyeyim. Üzerinde eşofman var. Biraz da sinirlisin. Haşin erkeksin. Dur konumuz bu değil.
Xiao Zhan:
Cevap Yibo, cevap?
Wang Yibo:
Galiba beden ya.
Xiao Zhan:
HARİKA! Şimdi bir sorum daha olacak. Ben ne öğretmeniyim? Ne öğretirim ne yaparım benim branşım nedir?
Wang Yibo:
Resim falan.
Xiao Zhan:
Aferin. O ZAMAN SENCE BEN NEDEN BEDEN DERSİ İŞLİYORUM ŞU ANDA YIBP?
Wang Yibo:
Benim sayemde. Teşekkür etsene bana.
Wang Yibo:
Geçen gün rüyama girdin. Bir baktım ağlıyorsun hüngür hüngür. Dedim hayatımın balı ne oldu neye ağlıyorsun? Sen de dedin ki Yibocum hayatımın anlamı şekerim parem resim artık benim için bir yaşam tarzı değil. Ben de dedim ki Zhancım bu kadar basit bir şey için gözyaşı dökmene ne gerek var, sonra uyandım.
Wang Yibo:
Bu rüya beni çok etkiledi. Sonra düşündüm. Çok düşündüm. Dedim bu adama yardım etmem lazım. Şimdi bu adam çok saf, çok korkak. Gidip de müdüre benim alanımı değiştirin demeye cesaret edemez.
Xiao Zhan:
O yüzden gittin müdürle konuştun. Müdür de bir haftalık beden derslerini bana verdi.
Xiao Zhan:
Ay bana bir şeyler oluyor. Bayılacağım artık. BAYILTACAĞIM ARTIK SENİ.
Wang Yibo:
Bak ikidir bana terbiyesiz terbiyesiz laflar ediyorsun yok tur yok bayıltmak. Sana fena halde tavır almamış olsam bunlara yükselirdim.
Xiao Zhan:
Sen bahçeye gel. Ben seni yükselteceğim.
Wang Yibo:
Gelemem ocakta çayım var.
Xiao Zhan:
Hani sular kesikti?
Wang Yibo:
Sen çıktıktan sonra hemen geri geldi. İşim var yazma.
Xiao Zhan:
ADAMA BAK. İŞİM VAR YAZMA DİYOR. ULAN ASIL SEN BANA YAZMA. YETER.
Wang Yibo:
Çay demlensin getiriyorum hemen. Çok yorulmuşsun, hararetini alır.
