I Am NOBODY¿¿

Chapter 2 ( Philippines )

Ani's POV

Tinawag na ang pangalan ng flight namin at inaya ko na si Cry's na pumunta na sa eroplano at ngayon nakasakay na kami sa eroplanong patungo sa PILIPINAS. Pumayag lang sina mommy dahil kailangang may kasama si Crys doon dahil baka bumalik nanaman siya katulad nong dati. At libre lang din naman ang pag-aaral ko doon dahil sila tita naman ang may-ari ng school na papasukan namin.
Ilang sandali pa ay lumapag na ang eroplano.

Ani nakalapag na ang eroplano tara na hanapin na natin ang  na susundo sa atin. -Crys

Sige tara na . -ako

Hinanap namin ang driver  na susundo sa amin. Agad naman namin siyanhpg nakita dahil sa may hawak siyang plakcard na may sulat na Welcome to the Phillipines Ma'am Crys and Ani. Kaya ayun  agad namin siyang nilapitan at agad naman niya kaming binati.

Welcome ma'am stella and ma'am Ani.- driver

Salamat kuya. Tara na sa luob ani. - aya ni crys

Wow ang gara talaga ng pamilya mo crys at limousine pa ang pinansundo sa atin.-wika ko

Talaga namang namangha ako dahil dadalawa lang kami at limousine pa ang ginamit.Talaga ngang napakayaman nila, pero alam ko namang hindi yun ang gustong makuha ni Crys. Kawawa naman siya, buti na lang at hindi masyadong busy ang parents ko sa work at mayroon pa kaming oras para makapag bonding bonding kahit paminsan minsan

Wla lang to. Alam mo namang hindi mahalaga sakin ang pera at kayamanan. Mas mahalaga pa rin ang pamilya ang pagmamahal ng mga magulang ko. Lalong lalo na ag atensyon pagmamahal at pag-aaruga ni mommy, na kahit minsan hindi ko man lang naramdaman. Sana hindi nalang nangyari yun, siguro masaya sana kami ngayon, tulad lang ng dati, malas ko lang dahil nangyari na ang nangyari at wal na akong magagawa pa. - crys

Oo, alam ko naman yun bestfriend, kaso lang wag mo nag sisisihin ang sarili mo sa nangyari. Hindi mo naman yun kasalanan e, at tsaka diba sabi mo na rin na nangyari na ang nangyari aat wala na tayong magagawa pa, hindi mo yun kasalanan. Diba sabi ng nila truth hurts, at totoo yun accepting the truth really hurts. Pero diba pag alam mo na ang buong katotohanan mas magiging malayaka, wala ng babagabag sa iyo. Kaya nga rin sabi nila truth will set you free. Sige matutulog nalang ako. Pero pag- isipan morin yung sinabi ko ha, gisingin mo nalang ako pag nakarating na tayo. -ako

Sige gigisingin nalang kita pagnakarating natayo
- crys

Crys's POV

Sige gigisingin nalang kita pag nakarating natayo -ako

Haay salamat at matatahimik na rin dahil matutulog na si bestie alam mo naman yan pag gising burara ng burara napakaingay pero wag niyong sasabihin yan sa kanya dahil baka magalit yun. Patay tayo niyan.

At magaling din yan magpayo nabasa niyo naman siguro kanina at napag-isip-isip ko rin na tama yung sinabi niya kanina, tama siya napakasakit talaga tanggapin ng katotohanan, na...na... na... wag nalang nating pag- usapan masyado pa kasi sariwa para sakin kahit magatagal na din yun. Masakit  pa rin, masyadong masakit, pero diba hindi lang naman si mama yung nagdudusa, hindi lang siya, kami rin pero pinipilit naman naming maging matatag, kaso lang siya hindi. Ang unfair naman niya.(buntong hininga)
At sa wakas nandito na rin kami.

Bestie gising na nandito na tayo... - wika ko sa kanya

Talagaaa hahahaaay umhhhhmm - Ani

Tayo na baba na tayo -ako

Nakapag-isip-isip ka na ba?  Kung hindi pa masyado pag-isipan mo muna . Baka sakaling mapawi na yang sakit dito at dito. (Itinuro niya yong puso at utak ko) , ba ka kasi hindi pa yan naghihilom, medyo malalim din kasi yon. Sige una na ako sayo sa loob. -ani

Pumasok na kami sa bahay, actually parang na sa mansion na kami sa laki nitong bahay mas malaki pa sa bahay namin sa japan..
Malapit lang ang bahay namin sa school at actually walking distance lang pero ayaw lang talaga ni daddy na maglakad kami kasi baka maulit ang nang yari dati..Yun, yung araw na yun . Hangang ngayon hindi ko parin ito makalimutan ..takok na takot ako nung mga panahong iyon. Wag mo nang isipin yun stella panaginip lang yun ... isang masamang panaginip..isang bangungot...

Nakapasok na ako sa room ko sa second floor. Medyo malaki siya at kasya lang naman ako dito. Pinag -isipan ko yung sinabi ni Anika kanina na Truth will set you free, oo nga tama ng yun pero paano naman ako magiging free kung hindi ko pa naman alam ang buong katotohanan, kaya yun ang tutuklasin ko. Kasi hangat hindi ko pa alam ang lahat, hindi pa talaga ako matatahimik. Huuuhh. Matutulog nako.