Zawgyi
** [ Italic font - Diary writing
Normal font - present time ] **
၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္ ၊ စက္တင္ဘာလ ၊ ၁၅ ရက္ ။
ထင္ထင္႐ွား႐ွားမွတ္မိေနေသးတ့ဲ ေန႔စြဲေလး။ အျမတ္ႏိုးရဆံုး လူသားတစ္ေယာက္ ေအာ္သံခပ္စူးစူးနဲ႔အတူ လူ႔ေလာကထဲ ေရာက္လာတ့ဲအခ်ိန္ေပါ့။
"Felix လို႔ နာမည္ေပးမယ္။" ဘိုးဘိုးႀကီးက အႏွီးထဲျမုပ္ျပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနတ့ဲကေလးေလးကိုခ်ီရင္း ေျပာခ့ဲတယ္။
" ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း၊ ကံေကာင္းျခင္း ဆိုတ့ဲ အဓိပၸါယ္ေပါ့ ။"
" သားလည္း Felix ကို ခ်ီခ်င္တယ္။ " ၃ ႏွစ္အရြယ္ ကေလးတစ္ေယာက္လက္ထဲ ေမြးကင္းစကေလးကို
မထည့္ေပးခ်င္ၾကေပမ့ဲ Felix ဟာ ပထမဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ ကြၽန္ေတာ့လက္ထဲ ေရာက္လာခ့ဲပါတယ္။
Felix ဟာ နာမည္စီးတယ္ ထင္ပါရဲ႕။ သူ႔ကို လက္ထဲေပြ႔ပိုက္ထားရတ့ဲအခိုက္၊ ကြၽန္ေတာ့္ထံ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြ ကူးစက္လာသလို။
"သား ေသခ်ာခ်ီေနာ္ ။ ညီေလးျပဳတ္က်မယ္ ။" ေမေမက စိတ္ပူၿပီးေျပာလာရင္း ကေလးကိုျပန္ယူဖို႔ ႀကိဳးစားသည္မို႔
Felix ႏိုးသြားရၿပီး ေအာ္ငိုလာတ့ဲ ေပါက္စက အသံေအာင္လြန္းပါသည္ေလ။
"မငိုနဲ႔ေလ Lix ။ မင္းနာမည္က ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေလ၊
ဝမ္းနည္းျခင္းမွ မဟုတ္ဘဲ ။"
အ့ံျသစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ၊ ကြၽန္ေတာ့္စကားကို နားလည္သေယာင္ ၊ Felix အငိုတိတ္သြားခ့ဲသည္။ သူ႔ရဲ႕ လက္ေသးေသးေလးကလည္း ကြၽန္ေတာ့္လက္ညိဳွးကို လွမ္းဆြဲယူလာသည္။
ပထမဆံုးေသာေတြ႔ဆံုမႈကတည္းက သူက ကြၽန္ေတာ့္ကို အတြယ္အတာအျဖစ္ မွတ္ယူခ့ဲတာပဲ။
" Felix ေလးက မင္းခ်ီတာကို သေဘာက်တယ္ ထင္တယ္။"
" အန္တီ "
" ေျပာေလ Chris "
" Felix ႀကီးလာရင္ သားကို အပိုင္ေပးေနာ္ ။" ၃ ႏွစ္သား ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕စကားကို ႏွစ္ဖက္မိဘေတြက
ခပ္ေပါ့ေပါ့ေလး ရယ္ေမာလိုက္ၾကေပမ့ဲ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ အာရံုအလံုးစံုက ကြၽန္ေတာ့္လက္ကို ဖက္တြယ္ထားတ့ဲ ကေလးထံ၌သာ။
YOU ARE READING
Sirius & Cielo • Chanlix
Fanfictionထာဝရဆိုတာ မတည္ျမဲေပမ့ဲ သူ႔ပါးျပင္ထက္က ၾကယ္စုေလးေတြကို ေရတြက္လို႔ကုန္တ့ဲအထိ... Sirius ဆိုတ့ဲၾကယ္ေလး တည္႐ွိေနသေရြ႔... ဒီေကာင္းကင္ယံကလည္း ႐ွိေနရဦးမွာပါပဲ။ ။ ထာဝရဆိုတာ မတည်မြဲပေမ့ဲ သူ့ပါးပြင်ထက်က ကြယ်စုလေးတွေကို ရေတွက်လို့ကုန်တ့ဲအထိ... Sirius ဆိုတ့ဲက...
