¨Geaccepteerde liefde¨ ft. Noel dekkers

Deel 5!

Liv POV

8:30 am

Ik sta in de keuken pancake 's te maken, terwijl ik dat aan het doen ben sta ik een beetje na te dromen van wat er gisteravond gebeurt is. We hebben Myron en Enzo niet thuis horen komen want we zijn erna rustig in slaap gevallen. Ik heb me nog nooit zo goed gevoeld als gisteravond

we hebben gisteren voor het eerst meer gedaan dan alleen zoenen. Als ik eraan terug denk, voel ik hoe hij over de binnenkant van mijn benen streelt en hoe zijn haar tegen mijn huid kriebelt. Het was fijn, maar zo beangstigend. Ik was  blij dat hij niet verder wou gaan, dan had ik me er over heen moeten zetten over wat er een paar jaar terug is gebeurd. Ik denk niet dat hij het erg vindt, maar het voelt gewoon beangstigend dat je jezelf letterlijk en figuurlijk zo bloot stelt aan iemand. Tot mijn verbazing gingen de dingen gister goed. Hij zei zelf dat ie het fijn vond.

Ik schrik op uit mijn gedachten als iemand zijn warme handen om mijn heupen laat glijden.

'Morning muppet..'Zeg ik zachtjes terwijl ik mijn hoofd in zijn nek leg

'Waar was je over aan het dromen?'Vraagt hij bezorgd 'Positieve of negatieve gedachtes'

'Over gisteravond..'Zeg ik een beetje gespannen terwijl ik de laatste pancake in de pan gooi

'Ah dat is zeker positief' Zijn ogen gloeien op van geluk

'Kan niet wachten op vanavond' Zegt hij met een knipoogje. Even ben ik bang dat hij meer wil vanavond dan het aanraken en strelen

'Rustig aan meissie alles op jou tempo'Zegt hij terwijl hij met zijn handen onder mijn shirt gaat en met zijn handen over mijn lichaam streelt

'Dit is jou shirt ook helemaal niet volgensmij' merkt hij op. Ik begin al te giechelen en probeer weg te komen wat ook lukt tot dat ik op de bank geduwd wordt

'is het ook niet maar het was heel vreemd want de deken van me af sloeg had ik helemaal niks meer aan' Grinnik ik

'Hmm vreemd' Speelt hij mee 'Geen idee hoe dat gebeurt is' gaat hij verder terwijl hij me begint te kietelen

'Noël!! ik heb hier bijna niks onderaan' roep ik

'Oh dat maakt niks uit want dat had je gister ook niet' Zegt hij plagend 

Ik vindt het zo leuk om te zien hoe gelukkig hij over gister is, en het maakt mij eerlijk gezegd ook gelukkig. Ik voel me een vrouw na gister een vrouw met een prachtig leven

'Goeie morgen maatjes!' Roept Enzo die uit hun kamer komt lopen

'Morgehh' Roept Noël terwijl hij van me af komt en me overeind helpt

'Goeie morgen Liv' Zegt Enzo terwijl hij aan tafel gaat zitten

'Morgehh' Zeg ik voor de grap

Myron is ondertussen ook aangekleed uit de kamer gekomen 

'Wat is er bij jullie gebeurt dat jullie gister al zo vroeg sliepen?' Vraagt Myron 'En  jij Noël zijn shirt aanhebt'

'Pohh ik denk dat er hier een verwend is gister' Zegt Enzo met een knipoogje

Ik voel mezelf al een beetje rood worden, gelukkig sta ik nog langs Noël dus kan mezelf gewoon in hem bedekken. En dat begrijpt hij ook en knuffelt gewoon met me mee

'Nahh meissie toch' Zegt Myron

Myron kent mijn geschiedenis en weet dat ik er ongelofelijk veel moeite mee heb om iemand mijn vertrouwen te geven.

Ik geniet van Noël zijn vertrouwde geurtje, zijn warme lichaam. Ik focus me op zijn ademhaling om tot rust te komen, zo gauw ik tot rust ben draai ik me weer om naar de rest