Ben, Doğu Anadolu'nun bir dağ köyünde doğdum. Köyümüz başı karlı ve dumanlı bir dağın eteklerindedir. Kışlarımız hep karlı geçer ; kısa süren yazımıza doyum olmaz. Bizler yazı sabırsızlıkla bekleriz; çünkü hepimiz yaza,o tatlı sıcağa hasretiz. Hele biz çocuklar! Yaz aylarında kışın birikmiş olan enerjimizi,yüksek kayaların tepesinde ya da aşağıdaki ovada akan çayda harcarız. Korkunç kayalıklar,bizim oyun yerlerimizdir. Bazen keçiler gibi dağa tırmanır , yankı yapan kayalara sesleniriz:
- Heyyyy!Sen kimsin? Cevap versene!...
Seslerimiz değişmiş ,korkunçlaşmış,karışmış ve tanınmaz hâlde uğuldayarak geri döner:
-Heyyyy!Heyyyy!.... Sen
kimsin? Kimsiiin?kimsiiiin? Cevap... Vap... Vap... Verseneeee! Seneee!
Seneee!
Uğultu böylece sürer gider. Biz ürkeriz.
Size biraz ailemden bahsedim ;
Babam inşaat inşaat işçisidir. Yazları ilçeye giderek çalışır ;kışın evde oturur genellikle kışın kazandığı para ile geçiniriz. O iri yarı , bıyıklı, yiğit bir adamdır . Herkesin yardımına koşar ,çok ama çok iyi bir insandır.
Anam da çok iyi kalpli ,şefkatli,güler yüzlü ve tatlı sözlüdür. Yalnız bize karşı değil ,herkese karşı böyledir.
Babamın kerpiçten yaptığı ,üç göz odalı bir evde otururuz. 8ki ineğimiz ve on beş tavuğumuz var.
Üç yaşında da bir kardeşim var. Henüz bazı harfleri söyleyemez. Bu yüzden bazen ne söylediğini anlayamayız. Böyle durumlarda anlaşmamıza annem yardımcı olur .
Sahi söylemeyi unuttum;benim adım mert. On bir yaşındayım. Dördüncü sınıfa gidiyorum
