(A/N: ito na po ang last part, sorry kung napakaiksi ng story ayaw kona kasing patagalin eh pero naiyak ako sa part na to so stay tuned!)
T-teka sila Nathan at Jennifer yun ah!
"Hoy mga walanghiya! Magbayad na nga kayo ng utang nyo sakin!"
Sabi nung lalaking kausap nila. Sino ba yun?
"Babayaran ko naman eh wala lang talaga akong pera ngayon bigyan mo pa ako ng panahon"
Paliwanag naman ni Nathan.
"Oo nga babayaran naman daw eh di ka makapaghintay atat atat?"
Nakisali pa to si Jennifer
"Kung ayaw nyong magbayad, heto ipasusubo ko sainyo ang bala ng barilna to!"
Naku si Nathannanganganib!
Nathan's POV
"Teka pare ang labo monaman oh pwede naman nating daanin sa usapan ah wag ganyan"
Eh para palang under the power of drugs tong baliw na to eh
"Di uso yon sakin MAMATAY KA!"
*BANG*
Bat ang tagal kala ko ba babarilinnya ko?
"Marina? B-bakit Marina?"
Humarang si Marina! Pano? Bat sya andito?
"N-nathan o-ok ka lang b-ba? N-nasaktan k-ka ba?"
Marina? Bakit? Bakit ka humarang?
"Bakit ba ako pa ang iniisip mo bakit di nalang yung sarili mo ang isipin mo? Ano ka ba *sniff* kaya nga ako nakipagbreak sayong maayos para di ka masyadong mahirapan eh para *sniff* ipagpatuloy mo pa yung buhay mo kahit wala ako.... bakit mo sinayang para lang sakin?"
Nakokonsensya tuloy ako!
(A/N: huli na po ang lahat... magsisisi ka pa eh mamamatay na nga)
"N-nathan tandaan mo, i-ikaw l-lang ang m-mamahalin ko panghabang buhay, The one that i love....."
"Marina?? Marina?? GUMISING KA!"
Dumating na ang mga pulis dahil sa sobrang tahimik ng paligid madaling maririnig ang kahit anong ingay lalo na yung putok ng baril....
HOSPITAL
"Dok kamusta na ho sya?"
Tanong ko dun sa doktor
"I'm sorry iho pero ginawa na namin ang lahat pero wala wala na talaga... i'm sorry"
A-ano daw? Nagbibiro lang sya di ba?
"Sabihin mo nagbibiro ka lang di ba? Dok? DOK!!!"
"Nathan kalma ka lang"
"Paano ako kakalma? Namatay si Marina ng dahil sakin"
"Eh di ba pinili monaman talagang saktan sya? Di ba nga nakipagrelasyon kanga sakin dahil sabimo di mo na sya mahal tapos ngayon ano? Itsapwera na ko?"
"Kaya lang naman ako nakipagrelasyon sayo dahil sabi mo buntis ka sakin yun pala hindi!"
Umalis ako at nagpunta kay Marina
"Sorry Marina kung niloko kita ah sana mapatawad mo ako. Di ko sinasadyang saktan ka pero ikaw talaga ang mHal ko. Sorry.... sorryy.... alam ko *sniff* na kahit habangbuhay pa akong magsorry eh huli na ang lahat pero isa lang ang sasabihin ko.... the one that i loved is... you Marina"
Hinalikan ko yung pisngi ni Marina. Di ko matanggap, yung totoong taong nagmahal sakin, pinakawalan ko. Ang tanga ki syettt!
After 4 months
Jennifer's POV
Pinagsisisihan ko ang lahat ng ginawa ko hanggang ngayon di komatanggap na niloko aNg bestfriend ko. Kahit 4 minths na ang nakalilipas di pa rin kumukupas ang ala ala namin ni Marina. Ang bobo ko. Napakabait naman ni Marina bakit ko ba sya winalanghiya? Kaya ngayon kinakarma na ako. Yung negosyo ni Daddy bumagsak, nabaon kami sa utang. Tapos di ako nakapagtapos sa pagaaral dahil sa naghirap na kami. Tapos nakulong pa si dad. Tapos si Nathan? Ayun nabaliw. Karma siguro namin to... pero sana kahit nasa heaven ka na Marina malaman mo sana na nagsisisi na kami..... patawad Marina
Hi wattpad readers! Sana po nagustuhan nyo ang story kokahit short lang kung may mga word po na walang space kayong nakita o wrong grammar eh ako na ho ang humihingi ng paumanhin. And also
Leave me a
VOTE AND SHARE!!
BINABASA MO ANG
The One that I love
Short Storykaya mo bang magmahal ng wagas na kahit buhay mo ay iaalay mo? kaya kaya nyang suklian ang pagmamahal ba binibigay mo sakanya?
