SpiderJeon / Taekook (One Shot)

Spiderjeon

BENİ ÖZLEDİNİZ Mİ

—————

Ben Kim Taehyung. Gayim.

Kaybettiğim iddia sonucu tüm okula bunu açıklamak zorunda kalmıştım. Bazıları iyi karşılarken bazıları yüzüme tükürmüştü. Hoşuma gidiyordu aslında ama neyse.

Jeon Jungkook, aşık olduğum çocuk. Yüzüme bile tükürmeyecek kadar nefret ediyordu benden. Keşke tükürseydi de tükürüğünü dudaklarıma sürseydim. Bugün on beş tatilin sonu, okulun ilk günüydü. Sınıfa girer girmez Jungkook'un yanına gittim.

"Selam Jungkook."

"Erkeklerden hoşlanmıyorum, teşekkürler."

"Ama ben sadece merhaba demek istemiştim."

"Pipi sevmiyorum, sağ ol."

"Bana neden böyle davranıyorsun?"

"Hayır ağzına vermek istemiyorum üstüme gelme."

"Peki."

Onun yanından uzaklaştım ve en arka sıraya oturdum. Öğretmen gelmişti ve ders başlamıştı. Jungkook'u izlemekten derse odaklanamıyordum, beyaz atlı prensimdi o benim. Atı da pipisiydi. Onu izlemeye devam ederken aniden okulun alarmı çalmıştı. Tüm sınıf korkarak ayağa kalktığında herkes camdan dışarı bakıp bağırmaya başladı. Ben de cama baktım. Bu bir devdi. Okulumuzdan bile kat kat büyüktü ve her yeri yakıp yıkıyordu. Jungkook iyi mi diye ona bakmak istedim fakat ortalıkta yoktu. Herkes dışarı koşmaya başlarken ben merakla Jungook'u aramaya koyuldum.

Seslenip bağırıyordum fakat diğer insanların çığlıklarından kendi sesimi bile duymuyordum. Okulun en üst katına, terasına çıktım. Burada da birkaç kişi vardı ve heyecanla birini izliyorlardı. Onların baktığı yöne baktığımda onu gördüm... Spiderman.

Ben de heyecanla devi öldürmesini bekledim fakat işler onun için iyi gitmiyordu. Dev onu yerden yere savuruyordu. Spiderman'in bana ihtiyacı vardı.

Hızla koşarak aşağıya indim ve okuldan çıktım. Okulun yakınındaki alışveriş merkezine hes kodumu vererek girdim ve gratise doğru ilerledim. Gratise girip iyi yapışan bir ağda bandı aldım ve sıraya girdim. Sıra çok yavaş ilerliyordu bu yüzden okulda yemek yemek için getirdiğim bıçağı çantamdan çıkardım ve önümdeki herkese sakince sapladım. Herkes yavaş yavaş yere düşerken çalışan bana baktı.

"Ayakları kaydı herhalde."

"O kırmızı sıvı nedir?"

"Ketçap."

Ağda bandını çalışana uzatıp bekledim.

"Gratis kartınız var mı?"

"0547 485 ** **"

Parasını da ödedikten sonra hızlıca gratisten çıkıp bıçağı çöpe attım ve devin olduğu sokağa ilerledim. Spiderman savaşmaya devam ediyordu. Etrafında ona yardım eden kimse yoktu. Hızlıca devin üstüne doğru koştum. Beni fark etmemişti bile. İyice ona yaklaşıp ağda bandını paketinden çıkarıp ayırdım ve devin ayağına yapıştırdım. Devin dikkati dağılmıştı. Bu sırada Spiderman hamlesini yapabilirdi. Ağdanın ucundan tuttum ve bir anda çektim. Dev acıyla bağırıp yere çökerken Spiderman onu ağları ile daha çok bağlamıştı. Ardından ağıyla beni tutup yanına çekti.

"Spiderman... sen çok-"

"Hayır Taehyung, bebeğim. Seni altıma alamam."

"Jungkook?"

Maskesini çıkarıp bana yüzünü göstermişti, şok içinde ona baktım. Birbirimize dakikalarca baktıktan sonra dudaklarımı ona yaklaştırdım. O da geri çekilmedi ve bana karşılık verdi. Biz tam öpüşecekken dev yeniden ayaklandı ve beni eline aldı. Korkarak çığlık atarken Jungkook maskesini yeniden takmış ve dev ile savaşmaya başlamıştı.

"Jungkook ağda bantlarını kullan!"

"Hayır Taehyung seni örümcek ağım ile bağlayıp beceremem!"

Gözlerimi devirdim ve Jungkook'u izledim. Dev tam beni ağzına sokacakken Jungkook ağda bantlarının hepsini deve yapıştırdı ve aniden çekti. Dev öyle bir bağırdı ki çevredeki binaların hepsi çökmeye başladı. İnsanlar altında can çekişerek ölüyordu. Jungkook'un onları kurtarması lazımken bana odaklanmıştı sadece. İnsanların acı çığlıkları eşliğinde ona bakarak gülümsedim. Bana seslendi.

"Evet Taehyung, ağzına verebilirim."

Çok romantikti.

Dev yere yığıldı ve ağzından salya aktı. Ağzındaki salya zehirliydi, Jungkook beni tutup hızlıca uçtu.

"Kanatların mı var senin?"

"Iron man verdi."

Beraber göklere yükselirken tüm dünyanın yok oluşunu izledik. Bana bir zırh verdi ve aya doğru yükseldik. Tüm dünya ateş topu haline gelmişti, cayır cayır yanıyordu.  Aya ulaştığımızda beni indirdi ve bana bakıp gülümsedi.

"Şimdi ne yapacağız?"

"Ağzına vereceğim bebeğim."

O günden sonra hep mutlu yaşadık.

-SON-