"Gizem artık uyan"diyen garip alarm sesine dil çıkararak yataktan kalktım. Bu gün çok işim vardı. Daha yeni evimi görmeye gidecektim. Ve ordanda eve eşya bakmaya. Ve belki zaman kalırsa evdeki ustalara yardım edecektim. Çünkü birilerine yardım etmek beni mutlu ediyordu.
Hemen mutfağa koştum. Kendime küçük bir tost yaptım. Ne de olsa biri öldüğü zaman onun arkasından yas tutup kenfimi salacağımı ve kilo alcağımı umarım düşünmüyosunuzdur.
Telefon çalıyordu. Acaba kim. Kim olcak tabikide Ceyhun en yakın arkadaşım aynı zamandada sırdaşımın sevgilisi. Beyza az koşmadı onun arkasından.
"Nerdesin beraber eşya bakçaktık"
"Evde şimdi çıkcam. Nede buluşalım""Herzamanki kafede""Tamam by" Acele etmem gerekiyo çünkü Ceyhun böyle şeylerden hiç hoşlanmaz. Aceleyle evden çıktım.
