Ben hayatımda yanlızlıkla yaşadım hep bana ayak uyduran beraber yaşadığım o oldu kanıt olarak ta başlıyorum işte
Yedi yaşındaydım okulumun ilk günüydü sabah erkenden kalktım . Heycanlıydım her çocuk gibi . Kahvaltımı hazırlamayı öğrenmiştim çünku bana kahvaltımı tek hazırlayabilecek kişi babamdı ona fazla yük olmak istemiyodum çünkü o banad hem annellik hemde babalık yapıyodu ama bu sabah o da gidicekti ilk okul günümde beni en yakın arkadaşımla bırakacaktı(yanlızlıgımla) neyse kahvaltımı yedim babamınkinide hazırladım odasına gidip yanağına küçük bir öpücük kondurdum . Babam beni yatağının içine aldı gıdıklamaya başladı. Kahalarla gülüşüyoduk babamla eğleniyoduk fakat ben babama okula gideceğimizi hatırlattım bana öle bir baktı ki onun beni nasıl bu yaşa kadar getirdiğini düşününüyordu kesin gözleri doldu elinin tersiyle sildi akmayan akamayan göz yaşlarıni. Kahvaltısını yerken bende hazırlanıyordum . işlerimiz biter bitmez cıktik evden . Bizim sokak tekindi bi raz işte benim kaderimde vardı yanlızlık bu illet bi kere buldumu insanı bırakmıyordu zaten sizde alışıyosnuz zamanla ne kadar sinsi bi canavar olsada . İşte karşıda bir dilenci yanımıza yaklasti babamdan dilendi
- Abi bi sigara parasi allah rızası için .
İşte beni yanlızlığa sürüklaeyen ilk kanıt geliyor .
- Hadi başkA kapıya . Babam bunu der demez dilenci bir hışımla belindeki silahı çıkardı nerden bulabilirdi bir dilenci bunu ama bulmuştu benim kaderim buldurmuştu o silahı . evet bi ses babamın sesi ;
- Sabah ,kızım dikkat et diyerek bana doğru doğrulturululan silahın önüne atlatı ve işte olan olmuştu benim ilk okul günümde babam ölmüştü hastaneye varamadan mudahale edemeden . işte başlıyo en yakın arkadaşımla olan ilişkim
Arkadaşlar okursanız devami gelecek yorumlarınizı bekliycem :)
GERÇEKTEN ÜZÜLÜYORUM :(
