Aradan tam tamına 11 sene geçti artık üniversiteye başlaycaktım ama önce o 11 seneyi anlatayım . Sadece yanlızdım kendimi derslerıme verdim hep tek bir arkadaşım vardı o da yanlızlığım 18 sene bana arkadaslık yapan o oldu ama alıştım onu seviyorum artık tek sırdaşım o benimle hayatımı yaşayan o arkadaş cevremi herkes tahmin edebilir yok tabiki nasıl olsun ki . Evet bugün okulun ilk günü . Üniversitenin yurdunda kalıyorum . Ama ne olursa olsun insanlar benimle tanışmak bile istemedi onca yıldır sanırım kendime bi kalkan örmüş olmalıyım ki öle davranıyolar . Sabah nerdeyse geç kalıyodum hemen üstüme kısa mavi elbisemi geçirdim altıma beyaz converslerimi giydim saclarımı açık bıraktım sonra yanıma yanlızlığımıda alıp çıktım . Fakükteye vardığımda bizim yurdaki kızları hemen tanıdım gene beni görünce fısıldaştılar aralarında ama böyle devam ederse elimden büyük bir kaza çıkacak . Bugün sadece üç dersim vardı ama zaman geçmek bilmedi . Ben size anneme ne olduğunu hiç açıklamadım demi annem beni 17 yıl önce terk etti bu yüzden onu görsem tanıyamam . İstemiyorumda zaten tanımayı.
Yeni bir bölümü yazdım arkadaslar düşüncelerinizi belirtirmisiniz çok mutlu olurum.
Nasıl ?
