Bir gün sabah 08:30da işe giden anne kızını "Ben gidiyorum diye uyandırmamıştı".Sabah kız annesini göremeyince ağlamış.
-Anne neredesin anne
demiş.Kız akşam annesi gelinceye kadar ağlamış ağlamış .Kapı çalmış kız
-Annem geldi yuppi
diyerek sevinir ve kapıyı açar kapıda annesini görmeyince çok üzülmüş. Meğersem kapıcı alınacak birşey varmı diye sormaya gelmiş.Kız "annemi çok üzüyorum ne olur annem gelsin ben bir daha üzmem" demiş.Bir daha kapı çalmış kız"annem değildir boşuna sevinmiyim "demiş.Kız kapıyı açar annesini görünce çok ne kelime çok ama çok mutlu olmuş .Kız
-Anne neredeydin sen çok üzüldüm neden bir yere gittiğini bana söylemedim demiş .Annesi "Kızım öyle güzel uyuğuyordun ki kaldırmak istemedim "demiş.Kız "Ama ben bütün gün boyunca ağladım bu yüzden beni bırakıp gittin sandım anne seni çok seviyorum"demiş. Ertesi gün anne işe giderken yine kaldırmamış kızını mutfğa gitmiş dağınık olduğunu görünce öyle bırakmış belki kızım toparlar diye düşünmüş. Sabah kız su içmeye mutfağa gitmiş mutfak dağınık olduğunu görünce toparlamaya başlamış akşam yemeğini yapmış, evi makineye vermiş, evi silmiş, tozları almış ve akşam yemeğini hazırlamış sofrayı kurmuş.Akşam kapı çalmış kız hemen kapıyı açmış ve annesinin elindeki paketleri almiş paltosunu çıkarmış .Anne "Kızım ne oldu bu gün pek bir hamaratsın "demiş.Kız "Annemize iş yapmıyacakmıyız "demiş.Ve kız annesine sarılmış ve yemeklerini yemişler.
SON
SON
SON...
