çocuğun durtmesiyle uyandim bi dakika,uyandım derken gözlerimi açıp tekrar kapattim bu haraketi bir, iki kez daha yaptıktan sonra gerçekten parkta uyuya kaldigimi fark ettim.
-kızım kalk evine git artik geç oldu. Çocuğun annesinin sesiyle ona doğru döndüm ve gülümseyerek;
- teşekkürler teyze.dedim kısaca, teyze çocuğunu da alip gitti.insan önemli değil falan der.
Hava kararmıştı Saatin kaç olduğuna bakmak için telefonumu çıkardım saati görünce küçük çaplı bir şok geçirdim nasıl bu kadar uyuyabilmistim resmen saat 10 olmuştu nasıl parkta uyurum, ya başıma birşey gelse diye, soylenerek ayağa kalktim şimdi nasil yurda gidicem, yolları bilmiyorum bi tek okulun yakinlarinda olduğumu biliyordum mal gibi dikilmektense yurumek daha iyi bir seçenek olduğu için yürümeye başladım önüme 2 tane sokak çıkınca sol taraftakine doğru yürüdüm şuan gerçekden nerde olduguma dair hiç bir fikrim yok tu ve gerçekten korkmaya baslamistim.
Biraz daha yurudukten sonra ilerde duran 3 tane motorlu Çocuk gördüm suan altima yapmamak icin kendimi zor tutuyordum.
hadi nisa yapabilirsin diyerek
yürümeye başladım 3 tane motorun olduğu tarafa bakinca bir an kutay'ı gördüm gibi oldu ama onun bu saatte burda ne işi olur ki,emin olmak için daha dikkatli baktim ve gerçekten o olduğunu gördüm beni gördüğüne şaşırmış gibiydi e normal tabi bu saatte tek basima bir ara sokaktaydim.
Tam yanindan geçip gidecekken bana yetişip kolumu tuttu ona doğru dönünce sinirli olduğunu farkettim neden sinirliydi ki....
Yeni bölüm yarın gelecek :)
