I want to be thin

Hoofdstuk 2

We zaten in de auto op weg naar Walibi.

"Hebben jullie er zin in?" vroeg mijn vader. We knikten hevig terwijl we druk aan het eten waren van onze chips. We hadden lang niet alles op, het was gewoon té veel.

De auto reed een smal weggetje in. We zagen in de verte Walibi World al. Anouk begon te gillen, dat doet ze nou altijd als we iets leuks gaan doen.

"Have fun, meiden!" riep mijn vader terwijl we uit de auto stappen.

"Bedankt" riepen we in koor terwijl we gearmd naar de ingang liepen.

_________________________________
"Het was ge-wel-dig!" schreeuwde Anouk terwijl we Walibi uitliepen. Ik haalde mijn mobiel tevoorschijn. Het was al 20 voor 8. Om kwart voor zou Anouk's moeder op de parkeerplaats staan.

"Daar is ze" zei Anouk 2 minuten later. We zwaaiden en haar moeder zag ons. We renden naar de auto en stapten in.

"Nou, hoe was het meiden?"

"Geweldig!"

"Leuk!"

Anouk en haar moeder begonnen te praten over van alles en nog wat. Ik dacht even terug aan zonet.

We liepen naar de Robin Hood.

"Oh my god."

"Wat?" vroeg Anouk niet-begrijpend. Ik wees naar de verte.

"Die jongen" zei ik dromerig.

"Hij is zó mooi" zei Anouk. We liepen zo normaal mogelijk richting de jongen.

"Het is Tim" zei Anouk opeens en begon heel hard te lachen. Wow, wat was hij verandert zeg. We zaten bij hem in de eerste. Maar hij moest naar havo.

"Hij is zo knap geworden" zei ik zwijmelend. Hij kwam op ons afgelopen.

"Hey! Jullie ook hier" zei hij vrolijk. "Anouk en Jill toch?" We knikten, nog helemaal in gedachten.

Hij glimlachte nog even en liep weg. Anouk wilde gillen maar hield zich nog even in, gelukkig maar.

"Hey, waar zit je met je hoofd?" vroeg Anouk opeens. Ik kon moeilijk zeggen bij Tim.

"In de auto" antwoordde ik zo serieus mogelijk.

"We zijn er, kneus." Ik bloosde en stapte de auto uit. We liepen naar binnen. Het was zondag, morgen weer naar school.

"Ik ga maar eens naar huis" zei ik.

"Nu al?"

"Ja, eh.. Ik moet nog even huiswerk maken en even leren."

"Ohw jammer, maar is goed!" Ik pakte mijn jas van de kapstok en zei haar ouders gedag.

"Je fiets staat nog in de schuur" zei Anouk.

"Ohja" zei ik terwijl ik richting de schuur liep. Ik pakte mijn fiets en en gaf Anouk nog even een knuffel.

"Tot morgen bæ" zei Anouk

"Tot morgen babe." Ik stapte op mijn fiets en fietste naar huis.

Ik fiets ongeveer een kwartiertje. Na 5 minuten was ik al uitgeput, ik moet echt iets aan mijn conditie doen. Ik ben ook eigenlijk veel te zwaar voor een meisje van 14.

Dit was hoofdstuk 2 alweer !
Vote & Comment 😊
X🎈