CHAPTER 10

0 2 0
                                    

Chapter 10

John kurt's pov.

"nandito lang ako para bantayan ka hindi ko hahayaang sasaktan ka pa nila dahil kapag gagawin nila yun ay ako na ang makakalaban nila"

"Sinasaktan nyo ang walang laban jan ba kayo magaling?alam nyo ba na tiritoryo to ng jowa ko!ka mo!?

"Pasalamat ka at naka dating ako kung hindi baka pinag lamayan na kita"

"alam kung naririnig mo ako at alam kung pinakinggan mo ako pero nais ko lang sabihin to sayo na ingatan mo na ang sarili mo nilalagnat na nga ako dahil sayo tss!!"

"Kahit na binubully mo ako at malakas kang mambully ay hindi kita sinasaktan kaya ngaun alam mo ng mali ang kinakalaban mo sana ay titigil kana kurt marami ka nang nasasaktang estudents sa school.at sana ay ako na ang huli"

  "bakit ba ginawa nila ito sa anak ko mahina na man siya sa ganitong situasyon piro sa pambubully napaka husay"

"may gusto ka ba sa aking anak ihja?

"H-ho?hindi ho hindi"

"Hindi ho hindi"

"Hindi"

Nag paulit ulit sa aking pandinig lahat ng sinabi sakin kanina ng isang pamilyar na tinig bigla na lang tumulo ang aking luha sa di alam kung bakit pinilit kung ibuka ang aking mata piro ng iboka ko ay nasilawan ako gusto ko mag ilagay ang aking isang kamay sa aking mata para matakpan ko at di na masilawan pa piro di ko kayang galawin ang kamay ko ng iboka ko ulit ng unti unti ang aking mata ay naramdaman ko ang isang mabigat sa aking braso kaya nilingon ko ito na di ginagalaw ang aking ulo isang babaeng parang natutulog sa gilid ng kama ko

"nandito lang ako para bantayan ka hindi ko hahayaang sasaktan ka pa nila dahil kapag gagawin nila yun ay ako na ang makakalaban nila"ng marinig ko itong linyang ito ay sumasakit ang ulo ko

Samantha?

Gusto kung banggitin ang pangalan na iyon piro di ko makakaya dahil sa panghihina di ko alam kung bakit yan ang una kung nabanggit sa pag gising ko sinubokan kung galawin ang aking daliri para makasisigurong  buhay pa ba ako ng gumalaw ito ay bigla na lang gumalaw ang ulo nya at tumingala sakin

"Mom?"

"Anak?anak! Michael!michael!"sigaw ni mommy kay daddy

"Ano yun!ano yun hon!"nag mamadaling bumangon si daddy sa pag kakahiga sa sofa

"Tawagin mo ang doktor hon sabihin mong naka gising na si kurt"

"Sige sandali"nag mamadaling lumabas si daddy "DOC!DOC SILVA!"Pahina ng pahina ang bosses ni daddy sabay lingon ko kay mommy

"Anak anung gusto mo?"makikita sa mukha ni mommy na masaya siya di na man ako sumagot dahil nahihirapan ako sa pagod unti unti ko na din naramdaman ang sakit sa buong katawan ko kaya tumitig lang ako sa kanya "anak nagugutom ka ba?san ang masakit sayo  anak?nakalimutan mo na ba si mommy?gusto mo bang tanggalin ko ang oxygen sa bibig mo?"tumango ako ng mahina pumikit pa ako ng matanggal na ni mommy ang oxygen siyaka lamang pag pasok ng daddy at doctor ko umupo na ang duktor sa tabi ko at tinignan ang binda ko sa ulo ko at siyaka ngumiti ng mapansin nyang tumitig ako sa kanya tumayo siya at hinarap si mommy at daddy

"Di ko po muna siya makakausap ngaun parang di pa po nya kaya ang mga tanong kung sagotin nya kailangan nya po munang mag pahinga bukas na bukas po tatanongin ko na siya baka nawala ang kanyang mimorial sa pag tama ka'ko ng ulo nya sa kotse mauna na po ako mr.ang mrs.hillary"tumango pa muna ang doctor ko siyaka lumabas nilingon ko na man si mommy't daddy si mommy ay naka yakap kay daddy habang umiiyak si daddy na may nag haplos sa likod ni mommy at deritsong naka tingin sakin at binigyan ajo ng pilit na ngiti gusto ko man ngumiti ay iniwas ko na lng ang aking paningin sa kanila

The Kingdom Of NightmaresTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon