Don't Lost Him Again

CHAP: 01

Ang estoryang ito ay gawa-gawa lamang... ipag paumanhin ninyo nalamang po ang grammatical error...nag-sisimula pa lamang po ako sa pag-gawa ng estorya and kung bakit ito ang genre na aking napili ay dahil hindi po siya nakaka boring gawin naaliw ako sa genre na dalawang same gender ang nag-mamahalan,para siyang  dalawang tao na magkaiba ng pananawa sa buhay pero pinagtagpo ng kanilang sarili mga paa sa iisang pagkakataon.

Charot... ang gulo ko mag explain basta masaya ako bumuo ng storya na ito...
Hahaha....ang hirap mag explain ng saloobin.

Pero nais ko lamang po ipa-unawa sa inyo na im already at the legal age po so dont worry. I enjoying making story so I decided to upload my first ever story here in wattpad, hope na masuportahan nyo po ang story ko. Thank you

.....................

Tik...

Tok...

Tik....

Tok...

The hand of the clock had stop on eight o'clock in the morning.

In a dazzling light that came from the sun outside of the window, unfailingly shining upon the face of sleeping guy on the bed.

A person who sleeping calmly was awaken because of his loud alarm clock. He stand up straight and strech his body to be fully awakening himself in the morning, after that pumunta na siya sa cr and do his morning routine.

This is the day na babalik na siya ng pinas.
"Hey...sweetie are you ready?"pumasok ang napakagandang babae sa buhay niyaand an important person of him
"Not yet mom..."he shouted inside the bathroom
"Did you pack your things if you haven't i can help you?"
"No mom I already pack everything" he shouted again and started brushing his teeth
"Hm...ok, i'll be down stairs nalang sumunod ka nalang baby"
"Hm..." inayos na niya ang buhok and he heard door rang sinyales na nakalabas na ng kwarto ang kaniyang ina.

.....

A few minuts later

"Are you really not coming with me?" Tanong niya sa kaniyang ina habang naglalagay siya ng mga gamit sa compartment ng cotse nila
"No son, George need me here maybe next month, sorry honey" nadismaya man siya sa sagot ng kaniyang ina ay wala siyang magagawa dahil ayaw niya itong masaktan at mahirap pa sa pagdesisyon kaya ay minabuti niya nalang na isawalang bahala ang kalungkutang nadarama.
He pretend to smile on her and said "No problem mom, any time you can come naman, right?" Niyakap niya nalang ito upang hindi makita ng kaniyang ina ang kalungkutan at patulo ng luha
"If you want, why not! but not today" she said and hug tightly his son
"Oh...sya sige na at baka ma late ka pa sa flight mo"
"Ay...oo nga pala" natawa nlng ang kaniyang ina sa inasta ng kaniyang anak na tarantang sumakay na ng cotse.
Her mom knows how his feel right now and crying on her shoulder, napa-iling nalang ito "how can you be so secretive to your mom" she whisper nang makalayo na ang sasakyan ng kaniyang anak she wave and went inside their home.

A few hours later...

I was in the airport waiting for uncle teddy to fetch me, he was ny driver since i was young, my father hired him for me since then ucle teddy is my second father/big bro/uncle/grand father in short his the only family i have in the philippines hindi ko siya nakasama ng one year sa ibang bansa dahil hindi na daw kaya ng katawan niya na magtrabaho sa ibang bansa hindi niya tinanggap ang offer na bigaya sa kaniya ni mommy i thought that time ay mawawalan nanaman ako ng isa pang tatay but mom has a second offer for him, siya na ang nagbabantay ng mansion namin sa pilipinas para hindi raw siya mawalan ng trabaho. This pass few years nang mawala si daddy uncle teddy is there  for me to cared for me to comfort me when im crying and accompaned me when im alone. My mom wala sa tabi ko noong mga pànahong kailangan ko ng magulang i know naman kung bakit lumayo siya dahil nasasaktan din siya sa pagkawala ng mahal niya.

Nakalabas na ako ng airport...nag scroll scroll nalang ako sa cellphone pang alis ng boredome dahil ang tagal ni uncle teddy.
"Sorry po young master, traffic po eh..." sabi niya at nag bow sa harapan ko
"No uncle its okey, okey na po sa akin na nakarating po kayo" sabi at ngumiti sa kaniya, kinuha niya naman agad ang laggage na dala ko at inilagay sa compartment na tawa nalang ako sa kakamadali niya, pinag buksan niya naman ako ng pinto at inalalayan makapasok. Napangiti nalang ako sa mga ikinilos niya.
"He didn't at all but his hair does" i whisper out of nowhere
"Wala no ho ba tayong pupuntahan young master?"
"Wla na po uncle"
"Ok po"
Inistart niya na ang sasakyan at umalis na 
"Uncle teddy?"
"Yes... young master?"
"Could you please cut the so called "young master"
"Sorry young master sanay lang po ako and nakakailang naman po kasi"
"I think its look more awkward if i called you uncle and you called young master to me, right" napatingin naman sya sa rear mirror para tingnan ako at inalis niya rin yun agad at tinuun ang tingin sa road
"So don't call me young master anymore im too old with that"
"Yes sir" napa irap nalang ako sa kawalan dahil hindi niya talaga ako tatawagin sa pangalan ko
"Tsk..."nag cross arm nalang ako at tumingin sa paligid ang dami na palang mga bagong gusali na ngayon ay ang tataas na, ten years  akong nawala pero ang laki ng pinagbago ng manila.

A few minutes later...

Im infront of the door... makikita mo ang kalumaan sa paligid ang kulay ng front door napaglumaan na makikita mo na wala nang nakatira pero na-maintain parin naman ang kalinisan sa paligid, the landscape ramain unchanged.
"Pasok na po tayo sir dwith"  tumango lang ako sa kaniya at hinila na ang maleta papasok, may mga supot parin ng puting tela ang mga gamit sa loob
"Ako na po magdadala ng gamit sa room niyo sir" inabot ko naman sa kaniya ang maleta
"Sorry sir ngayon ko lang po uli nabuksan ang mansion, simula ng umalis kayo sir hindi na po ako pumsok sa mansion" sabi niya habang busy sa pagbuhat ng gamit ko
"Ok lang po uncle"sabi ko, umakyat na siya sa second floor ako naman ay nilibot ang mansion. The memories i had in the past back on my mind in a flash bawat sulok ng bahay ay may mga masasayang ala-ala with mom and dad hindi ko na mapigilan ang pagtulo ng aking mga luha i feel so lonely already ilang oras palang ako dito sa pinas.

"Sir nariyan na po ang mga maid at si madam susan"
"Ok uncle suaunod nalang po ako" sabi ko ng hindi lumilingon sa kaniya
"Ok sir"sabi niya at naglakad na papalayo sa akin, pinunasan ko naman ang luha ko na kanina pa nagsisilabasan.

Nakita ko naman ang mga datihang katulong na nakatayo ng tuwid at nakalinya sa living room, ngumiti sila ng makita ako 
"Welcome back po sir" sabi nila at nag bow sa akin
"Sa inyo rin po" sabi ko at lumapit na ng tuluyan sa kanila
"Na-miss po namin kayo sir"sabi ni manang susan
"Ako rin po na-miss ko rin po kayong lahat" sabi ko at napayakap na sa kanila
"Parang dati hindi ka pa umaabot sa balikat ko ngayon sumubra na sa height ko"kaya napatawa na ang iba sa sinabi ni manang susan
"Oo nga eh...at ang handsome ng baby boy namin" agree ng iba 
"Hahaha..." ngayon parang i dont feel lonely na dahil nakabalik na sila dito,

By the way im your Dwith light Salvador at your service, 18 years old all the way from your heart....charot.

*********

Thank you guys for reading this chapter hope to see you on my next chapter....

Stay tune....
#tagalog_bl
#wink_wink