taehyun ruhumdaki çatlaklar, sesini duyunca iyileşiyor olsa da yaralı bedenimin dokunuşlarına ihtiyacı var. yine de benimle kavga edecek kadar ileri gideceğini düşünmüyordum. beni ilk defa yaralamıyorsun fakat ben her gün bunun son olması için yalvarıyorum. attık seninle konuşsam bile sorunun çözüleceğini sanmıyorum. ben sadece, herşeybitmedenönce, seni sevmenin neresinin yanlış olduğunu bilmek, sana sormak isterdim. ama sen hiçbir zaman benim için orada değildin, beomgyu.
—
"bitirdin mi?" diye sıkılmış bir sesle sordu, doktor choi soobin. "hala şu çocuğa neden mesaj attığını anlayamıyorum..." ardından kaşlarını çattı. "biraz sonra başarılı geçmesi %50 ihtimal olan bir ameliyata girecek olan sen olduğun halde, nasıl başkalarını düşünecek zamanın olabilir?"
yorgunca gülümseyen taehyun, yazdığı son mesajı da yolladıktan sonra telefonunu hasta yatağının kenarına bıraktı. "beomgyu benim için hiçbir zaman başkası olmadı, soobin hyung."
gözlerini ellerine çevirdi ve ses tonunu biraz daha düşürerek devam etti. "yine de, bu hayatta olacak son anlarımı onun yanında geçirmek isterdim."
itiraz etmek üzere olan doktorunu kendisi lafına devam ederek durdurdu. "beni ne kırmış olursa olsun, ağzından çıkacak tek söz için yanından bir an bile ayrılmak istemiyorum. beomgyu..." dudaklarını ıslatıp devam etti. "aramıza neden bu kadar mesafe girdi, ondan hoşlandığımı söylediğimde onun için ne değişti, bunların cevabını artık umursamıyorum."
gözlerinin buğulanmasıyla başını pencereye doğru, dışarıya bakacak şekilde çevirdi. "sadece onu çok sevip bu kadar acı çekmenin neler hissettirdiğini, beomgyu'nun da bilmesini isterdim."
taehyun, girdiği ameliyattan kalbi durduğu zaman çıktığında beomgyu mesajları okudu. haberi aldığında ise, her şey için çok geçti.
— evt ilk angst ve txt ship ficim buydu cok agladiniz mi lan
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
