The Survivors /jungkook

chap32

May isang pamilya na halos habulin ng nga zombie..

At sabay tumunog ang kanilang warning bell.. at nang marinig nila yun ay nakita saka na sila lumabas ang mga sundalo habang papasok naman ang ilang pamilya nanag makapasok naman ang mga ito ay oinagbabaril na nila ang zombies..

Aalang togil ang lagdagsa ng maga zombies halos parang wala nanag kataousan ang pagsugod nila hanaggang sa pinasabog nila ito nang bazooka  na hawak nila at unting bumaba ang ang kanilang bilang ngunut patuloy parin a ng dagsa ng mga ito kung kayar napagpasyahna na lamang nila saab na bumalik sa campus ang nang makabalik sila ay saka nila sinindihan ang high  vlltage ng campus..

At sabak umayat naman si saab at danika sa may torre upang pagbabaril ang zombie mula doon.. kahit na may armalite pa ang mga ito.. at ilang mga dinamita..

Ilan sandali oa ay naubos na rin nila ang mga itu..nang masigurado na nila na aala na ngang paparatimg ng mga zombies ay bumaba na sila sa tore upang tignana ang mga pamilya na nakapasok dito..

At nang maayus na nila ay binigyan na sila ng kani-kanilang room ang mga itu at saka bjnakunahan sila ng plasma ni saab.  Upang madaling mapuksa ang virus na dala ng zombie...

At yung iba naman ay nagtatanim ng mga gulay sa likod sapagkat  duon nagtatanim ang mga estudyante  ng school na pinaglalagyan nila... malaki naman ang likod ng eskwelahan kumg kayat nakakapagtanim sila ay may palaruan din ito sa may tabi...

At ang ilan naman dito ay may maga alagang mga hayop. Tulad  ng manok bibe at kung ano-ano pa para sa kanilang kinabubuhay..

"Woa.. grabe ang daming pamilya na naktira dito sa campus...!" Wika naman ni dr. Joshua nam

"Huh?! Si danika

"Mmh sabi ko ang dami nang nakatira dito sa campus..alam mo ang swerte ng mga taga dito.. kase nagkarun ng masisilungan kahit. Papanu!" Ani namn niya ulet.. ngunit di sya pansin ni danika..

At kung papalarin ay ipinabahagi nila ito sa ibang tao na nakasurvived katulad nila...

Hanggang sa lumabas si saab sa kanilang silid ay pinagmamasdan naman niya ang mga nakasurvived na tao.. habang tinitignan niya ito ay napagisip niya na masuwerte sila dahil hanggang ngayun ay buhay  pa rin sila...

Mayamaya pa ay sabay nilapotan siya ni dr. Kim

"Saab, anong iniisip mo dian?!" Tanung niya

"Haiiizx... (ang buntong hinininga nito) alam mo dr. Kim napaka-swerte pa rin naten dahil nakaligtas tayu.. ako hinde ako taga dito pero malaki ang pasasalamat at kasama nio akong nakaligtas!!" Ani ni saab

"Saab.. salamat sayo!! Dahil kung di dahil sayo wala sanang nakaligtas na mga pamliya dito samin at hanggang ngayun sana ay naghhaanap pa ren ang mga militar ng mga survivors. Salamat talaga sayo!!" Ani ni kai at sabay niyakap niya to ng pataoikod..

Wag ka sakin magpasalamat, ginagawa ko lng ang trabaho ko bilang isang militar!!" Sambit ni saab at sabay napatango naman si kai.. ..

'Pero sana matapos na to dr.kim.. para makapagsimula na ang mga pamilya at makapamuhay na sila ng maayus!!" Si saab at sumang-ayun na lamang si kai dito.

"Paanu niyan  maj. Saab sa oras na natapos na ang  kaguluhan dito.. babalik ka na sa inio?!"ani naman ni kai

"Oo naman..!! Bakit?!" Sambit naman ni saab at di na nagsalita pa si kai dito...

Hanggang sa lumabas ang kapatid ni saab na si danika..

Ehem!! Ang sambit nito at sabay tinanggal naman si kai ang pagkakayakap nia kay saab..

"O, ikaw pala danika?! Anong merun?!" Aniya

"Wla naman.. ate saab?! Alam.mo bang skbrang namiss kita!" Ani ni danika

"Mmh .. halika nga dito ako den namiss din kita..payakap nga!!" Wika namn niya..

"Oi, dr. Kim!! Di pa  tayu naguusap ah..!" Aniya naman

" huh.. bakit kayu maguusap ni dr. Kim.. bakit may ginawa ka ba sayo si kai!!" Si saab

" wala naman.. basta. Wag kang mag-alala ate!! Ang sambit na lamang NJ iya at sabay niyakap jiya ang kanyang ate.

At mula nuon ay naging payapa na ang kanilang lugar..

ITUTULOY......
END......

Feb 14,2022