The Music Lovers

Chapter 2

Ghale POV

*Airport*

Nandito na kami sa loob ng Plane na sasakyan namin.
Hinanap agad namin yung seat number namin
At nakita naman agad namin.
Nasa may bandang gitna kami.
Katabi ko sa upuan yung kapatid kong Bunso, si Jonas Matthew
at sa kanan namin ay sila Mommy at Daddy,
yung kapatid ko yung malapit sa bintana, kasi gusto daw niyang makita yung Heaven, Haha, nakakatuwa talaga tong Babyboy namin, tsaka ayuko ko rin na malapit sa Bintana, baka masuka pa ko.
Maya-maya nagsalita na yung Plane announcer.

Announcer: Ladies and gentlemen welcome onboard flight 4B11 with service from Washington D.C. U.S.A
to Manila Philippines, Blah, Blah, Blah, Blah, Blah, Blah,.

Naglagay nalang ako ng Headphone.
matutulog nalang muna ako.
matagal pa naman yung biyahe namin eh.
Habang namimili ako ng Song sa Phone ko bigla itong tumunog, tinignan ko kung sino yung nag text.

From: Sissy Chantalle :)

- Happy traveling sissy :)
Keep safe,
Wait nyo ko dyan sa Philippines Hah,!
Luv u a Lot Bruha Haha.
Kiss mu ko kay Babyboy Hah! :*

Siya lang pala, yung ate kong parang Teenager, parang magkasing Edad lang kami, Kaya super duper Close namin to each other eh, feeling teenager pa rin siya.
Kung tutuusin 24 years old na sya, Independent na sya at pwedeng pwede na syang mag-asawa eh, pero hindi pa daw sya Ready for that kind of thing, Mas priority nya ngayon ay maging isang Super model, kaya nga hindi sya nakasama samin eh, tatapusin daw muna nya muna yung 3 days photoshoot and 2 nights runway Show nya sa isang Event, At pagkatapos daw nun eh susunod na sya samin, Pero babalik pa rin sya dito sa America, kumbaga parang nagbakasyon lang sya sa Pilipinas.
Buti pa si Ate pwede pang Bumalik dito sa Ameica, eh kami doon na talaga yung Tira namin sa Pilipinas.

Nagsimula nang lumipad yung Plane at pumipili pa rin ako ng Song sa Phone ko.
at ayun may napili na kong song.

NP: Farewell.

We used to be frightened and scared to try
of things we don't really understand why
We laugh for a moment and start to cry
We were crazy

Now that the end is already here
We reminisce 'bout old yells and cheers
Even if our last hurrahs were never clear

Farewell to you my friends
We'll see each other again
Don't cry cause its not the end of everything
I may be miles away
But here is where my heart will stay
With you, my friends with you

Yesterdays a treasure, today is here
Tommorows on its way, the sky is clear
Thank you for the memories of all the laughters anf tears.

And not to mention our doubts and our fears
The hypertention we gave to our peers
Its really funny to look back after all these years

Farewell to you my friends
We'll see each other again
Don't worry cause its not the end of everything
I may be miles away
But here is where my heart will stay
With you, my friends with you

Ngayon ko lang napansin na tumutulo na pala yung mga luha ko.
Naglagay agad ako ng eye patch sa mata ko, para hindi ako makita ng kapatid ko o nila mommy na umiiyak ako.

Hayyyy, Na miss ko na agad yung mga kaibigan ko.
kung pwede lang na bumalik nalang dito agad sa America.

Itutulog ko na nga lang to.
Promise matutulog na talaga ako.
at agad naman akong nakatulog

*Sleeping*

"Ghale wake-up, were here" si Mommy pala, ginigising ako.
tinanggal ko yung eye patch ko.
at inimulat ko ang mata ko.

"Gisingin mo na rin si Jonas" sabi ni Mommy sakin.

Napatingin ako kay Jonas na tutulog, nakasandal yung ulo nya sa balikat ko at yakap-yakap niya yung spongebob na stuff toy, ang cute talaga ng Babyboy namin, parang ayukong gisingin, parang gusto ko lang syang titigan na matulog, ang Cute kasi eh. Haha.

"Babyboy wake-up, were here" gising ko sa kanya at tinatapik yung Cheeks nya ng mahina , at nagising naman sya agad.

pagmulat nya ng mata agad syang tumingin sa bintana.

"Is this Philippines Ate ?"
tanong nya.

"Yes babyboy were here now in the Philippines" sagot ko.

"Wow nice country, I'm so exited to Live here" sabi nya ulit.

"Yes babyboy i'm so exited too"
sabi ko.

Kahit kelan talaga napaka madaldal nitong Babyboy namin. Sobrang Cute.Haha.

Lumabas kami sa Loob ng plane at kinuha na namin lahat ng Baggage namin.
Nandito na kami sa labas para hintayin yung mag susundo samin

"Honey! try to call Sandra, tell her na nandito na tayo." sabi ng Daddy ko kay Mommy.

"Ok! Honey" sagot ni Mommy

hindi pa man na co-contact ni Mommy si tita Sandra.
may sumigaw sa likod namin.

"Georgia, Joseph"

napalingon kami sa likod.
si tita Sandra pala at may kasama siyang dalawang lalaki na naka uniform.

"Your too late, kanina pa kami nag hihintay dito" sabi ni Mommy.

"Sorry!, kagagaling ko lang sa Office at dumiretso agad ako dito."
sabi ni tita sandra.

Sabay beso-beso kay mommy and daddy.

Napatingin sakin si tita Sandra

"Oh! Ghale your already growed up, dalagang dalaga ka na, and your so Beautiful hija, Dati 6 years old ka lang yung umalis kayo dito sa Pilipinas."
sabi sakin ni tita Sandra.

"Thank you po tita Sandra"
sabi ko ng nakangiti.

at nakipag Beso-beso sakin si tita Sandra,
Bigla naman siyang napatingin kay Jonas na hawak-hawak ko.

"Oh! ito na ba si Baby Jonas Matthew? *Sabay pisil sa pisngi*
Sobrang cute mo naman and your growing up too"
nakangiti lang si Jonas kay tita.
ang Cute Haha.

"So Sandra kamusta yung bahay na binili namin, at paano tayo makakapunta doon?, sabi mo malapit lang din yun sa bahay nyo."
tanong ni Daddy.

"Don't worry Joseph, Everythings is alright,"
sagot ni tita Sandra.

"Thank you so much Sandra"
sabi ni Mommy.

at ngumiti lang si Tita Sandra kay Mommy.

tumingin sya sa may dalawang lalaking naka uniform.

"Manong pakidala nyo na tong mga Baggage nila sa Isang kotse" sabi ni tita Sandra sa Dalawang lalaking naka uniform.

"Ok po Mam" sagot nila.

tumingin samin si tita Sandra.
at nag salita.

"So, Lets go, para makita nyo na yung Bago nyong House" nakangiting sabi samin ni tita Sandra.

At naglakad na sya papuntang Parking Lot

Sinundan lang namin si Tita Sandra.
at nakita namin ang dalawang puting Van.

Sumakay kaming lahat sa isang Van, at sa isa namang Van ay doon nakalagay yung mga dala naming mga Bagahe.

Nagsimula nang umandar yung sasakyan namin.
Papunta sa Bago naming tirahan.

Habang nasa Byahe kami nakatingin lang ako sa Bintana ng sasakyan.
Nakatingin lang ako sa Labas.

Iisa lang ang iniisip ko ng mga Oras na yun.
Dito na talaga kami ulit titira sa Pilipinas.
New Home.
New people.
And new Life. :)
Magkaka-lovelife kaya ako dito?
Hahahaha, Ano ba tong iniisip ko
Ayuko muna noh.!

Mga 1 hour siguro bago kami nakapunta sa Bago naming Bahay.
At pagpunta namin sa Bahay.
Owwww! Ang laki at ang ganda ng Bago naming Bahay.