A Second Chance at Love

Chapter 6

Wahh after months nang walang update sa pagre-revise, nandito na ulit ang pinaka-maganda niyong author. Thank you sa pag-support sa book mula umpisa hanggang dulo. And let's cheer sa 35k reads, 994 votes. Thank you so muchiee, Moonlights.
_______________

Chapter 6.

A Party for Who?

Bakit gano'n? Ginawa ko naman ang lahat. Naging faithful naman ako sa kaniya, naging tapat. I love him more than I love myself pero bakit parang wala lang sa kaniya? Bakit binabalewala niya lang ako? Ganoon na ba talaga siya nasusuklam sa akin kaya niya ako nagagawang saktan ng ganito?

I sacrificed everything. I refused every chances at opportunity na dumadating sa buhay ko. Tinanggihan ko 'yung mga invitation ng iba't-ibang prestigious universities sa London at States kasi ayaw ko mahiwalay kay Damion. Ni-reject ko 'yung modelling agency sa Paris na nag-bigay ng proposal sa akin kahit gustong-gusto ko pero dahil sa rules na bawal makipagrelasyon sa kahit na kanino at ayaw ni Damion na maghiwalay kami at dahil mahal ko siya tinanggihan ko lang 'yun kahit na matagal ko nang pangarap ang makapasok sa modelling agency na 'yun. Madaming company ang nagpapadala sa akin ng mga emails na naghahanap sila ng models para sa magazines nila but I refused it dahil sa kagustuhan ni Damion.

Pero hindi ko naman siya masisisi dahil ako rin naman ang nag-desisyon na tanggihan sila. Atsaka naging maganda naman yung bunga nang mga decisions na ginawa ko. Nagpakasal kami ni Damion and later on nabiyayaan ng isang anghel, si Sandro.

Our marriage is near perfection. Madami ang naiinggit dahil sa relasyon namin. They said that we are meant to be with each other. And I agree, I know we are born to be with each other until our last breadth. We are soulmates and nothing can separate us. Even death.

But when that accident happened. It change our lives. Para kaming basong nabasag dahil sa aksidenteng nasagi lang kaya nahulog sa sahig. Kahit anong gawing pag-ayos, wala nang pag-asa. Oo naayos nga pero hindi na ganoon ka-perfect unlike before.

Madami ang nagbago, madami ang nawala at may iilan namang nanatali tulad ng pag-ibig ko sa kaniya. Hindi nagbago ang pagmamahal ko sa kaniya. In fact, mas lalo ko siyang minahal despite of everything he had done to me, despite of all the pains he inflicted in me it never change my love for him.

There are times na I am thinking of giving up pero naiisip ko siguro challenge 'to sa relasyon namin. Dito masusukat kung gaano namin kamahal ang isa't-isa, kung gaano kami nagtitiwala sa isa't-isa. Isa lang itong pagsubok na kayang-kaya naming lampasan together.

Pero 'yun ang akala ko. Akala ko magagawa naming lampasan pero bakit parang mas lumala? Bakit parang wala nang pag-asa ang maayos ang marriage namin? Bakit hindi namin maayos?

"MAG-AYOS KA, may pupuntahan tayong event." I wipe my tears and look at him.

"Saan?" Tanong ko.

"Huwag ka nang magtanong at magsimula ka nang ayusin ang sarili mo." Naiinis na sabi niya bago lumabas sa kwarto ko.

Saan naman kami pupunta? Anong ganap?

Magsisimba ba kami? It's Sunday, at wala naman akong natatandaang birthday ng mga friends namin o ng family member namin. So where are we going?

OMG! Magdi-date ba kami?

AFTER KONG maligo, sinuot ko ang Dior kong dress na binili ko noon sa LA. Syempre I need to be the center of attraction sa pupuntahan namin para walang masabi ang makakakita sa aming dalawa.

If this is really a need, kailangan kong isulat 'to sa most memorable moments of my life.

♧♧♧