İrlandalı Şansı

Bölüm1

-Hadi Joel Biliyorum Steph le çok aşıkaınız ama şu lanet suratını yola çevirirsen hepimiz için

daha iyi olucak

- mızmızlık Yapma Collin her- DÜÜÜT ve bir anda kaza oldu. Her şey birbirine girdi. Karşıdan

gelen kamyonla çarpışmıştık ama o küçük Cooper ımızdan daha ağırdı. Bir anda hislerim keildi

acı bile duymuyordum Joel'in kafasının ezilişini Steph in patlayan göğüs kafesi hepi

sanki ses geçirmez bir camın arında gerçekleşiyordu. Yamulan kapı bna girince de bir şey hisset-

medim kalbimin durmasını bekliyordum sadece bunu. Ama olmadı neden bilmiorum.

Kamyon şöförü basktı gitti. Hoş öldük zaten. O anda yanımda biri geldi gölgesi yüzümü

kapatıyordu. Çirkin bir kep takmıştı. Gözlükleri gözerini görmemi önlüyordu. Önce bana sonra

içime giren kapıya baktı. Sonra arabaya göz attı. Lanet etti sonra anıma diz çöktü. Birden

kapıyı tuttuğu gibi çıkardı insansı normal bir güç değildi bu. Sonra lii yarılan karnıma koydu

Giderek kapann iyileşen vücudumu şaşkınlıkla izledim. Aniden kafasını kaldırdı bir ses duymuş

gibi irkildi. Hızla içerdekilere bir kez daha baktı. Sonra beni sırtına attı ve yol kenarındaki

Ormana doğru koşmaya başladı. Hızı inanılmazdı. Bu ışık hızı yoluya ne adar gittik bilmiyorum

ama bir kulubenin önüne geldik. Beni içeri soktu şaşılack şekilde temiz bir tatlı klubeydi. Bni

yatağa taşıdı. Yumşacıktı. Konuşmuyorduk. Sadece bakışıorduk düşüüken hep yaptığım gibi

başımı yana yatırdım. Kepini çıkarmıştı. Tanrının verdiği bir lütuftu. Kıvırcık saçları bukleleri

onu tanrısal bir görünüm veren gözlerini şık ir çikolata kabı içindeki güzelliği nasıl çevreliyorsa

öyle yapıyordu. Dudakları çoğu insanın sahip olmakisteiği o tatlı pembedendi. Özene bezene

yaratılmış bir varlıktı. Sonra o gözleri daha yakından inceledim. Ve ir anda kendimi başka

bir yerde buldum. Bir kumsaldaydık. Kurtarıcım bir çocukla tartışıyordu. Çocuğun üstünde

siyah bir işört ve dize kadar gelen siyah şort varı çocuk kesinlikle çekiciydi. Çocuk

-Bunu yapmana gerek yoktu

-Sen bnim dostumsun

-Ama artık...

-Boş versene artık burdayım

-Sadece bn değilim iil mi onun içindi de

- Biliyorum dostum kafam çok karışık ve daha şeyin yanii biliyorsun onun öcünü almalıyım

Şimdi ikisinin gözleride karanlıkla örtülüydü. Sanki ikisinede birden kin aşılamışlar gibi

soğudular.

-Peşini bırakmazlar

-Ne yazar yeterince dipteyim onlara kızgınlığım sadece Bella ya yaptıklarıyla sınırlı diil. Sana

haksız davrandılar ve ona da... Diğer çocuk da kafa salladı.

Ve iranda gerçekliğe döndüm kurtarıım dudaklarını oynatmıyordu ama kafamda bir ses duydum

-Sen nasıl?

-Bak bilmiyorum sadeceaslında oş ver teşekkür ederim kurtardığın için

Karışmış gibi - Bu bu borçtu

-İrlandalı şansı derler ama bnde hiç yok neyse sn kimsin

-Boş versene

-Hayır vermiyorum bni kurtardın şuana kadar hep izleniyormuş gibi hissettim ve şimdi sn

- İnatçısın

-Ne dersen de n tanıdığım en iyi kişisin bmi kurtardın ama anlayamıyorum gözlerine

bakınca kırılmış yorgun bir savaşçı var. Ama sn bn kurtardın yorulmuş savaşçılar bnu yapmaz

-Bana snin gibiymişim gibi davrandı bana bana...

Başını ellerinin arasına alıp ağlamaya başladı cnım zaten yanmıyordu hemen yanına gittim

1.74 boylarında falandı sanırım çünkü aramızda 4-5 cm anca fark vardı. Başımı eğip

yüzünü ellerim arasın alıp ne oldu diye sordum. Ağlamak bu çouğu daha tatlı yapıyordu

Kızarmış gözlerine baktım. Bana sarıldı. Hayatımda kokladığım en güzel kokuydu. Başımı

boynundan kaldırıp kulağına

-Neden?

-Çünkü ben iyi biri değilim Collin

- Aadımı nerden... Boş versene kötü bi insan bni kurtarmazdı. Yanağına düşen saçı iteleyip

yanğından öptüm. "Skın ağlama başına kötü şeyler gelidğine eminim yinede unutma. Kötü şeyler

İYİ insanların aşına gelir." Gözlerine baktım. Beni dliyor gibiyiler ama bakışlarımı çekmedim

Yaşlı gözleri acıyla doluydu kafa salladı gözleri dışarı kaydı ve sonra bana bakıp

"Beni tanımıyorsun Collin ama sevebiliyorsun umarım... Umarım asla kötüleşmezsin yani...

Zamanı gelince anlıycaksın ama şimdilik... Beni unutma Collin lütfen yapacağın en son şey

bu olsun". Dedi hatırlmak isterceine için son bir kez bakıp parmağını anlıma koydu

"İyi misin Collin?" Kafam karışmıştı görüntüler yerine oturana kadar bekledim. Sonra

"Endişelenme mimar çocuk! Sadece bir rüyaymış". Zayn ile birlikteliğimizin 2.yılıydı. Kazadan

bu yana 5 yıl geçmişti. Ama o rüyayı sanki zihnim plajdai gözlüklü siyah tişörtlü çocuğun

Zayn e ne kadar benzediğii kanıtlamak istercesine her birlikteliğimizde görüyordum.

Neler olduğunun mantıklı bir cevabı yoktu o kıvırcığa Kurtarıcı adını koymuştum. aradan geçen

zamana rağmen sesi net aklımdaydı. Zayn dudağımdan öptü karşılık verdim "Hadi koca

Adam kalkma vakti." Üstümüzü giyinip kahvaltı hazırladık. Yerken ıradan şeylerden konuştuk

sonra saatime bakıp "Ouuvv geç kalıyorum güle güle sen toplarsın" yanağından öpütüm

arkamdan "Güle güle radyocu fuşya saçlı prenses" dediğini duyar gibi oldum gülümseyip hızla

Cooperıma bindim. Radyo her zamnki gibi geçti. Hayatımı seviyorum!

İş çıkışında erken olduğunu fark edip kahve almaya karar verdim. Alışveriş merkezlerini

sevmediğimden açık alanlardaki yerlerde takılırım. Arabamı ücretli garaja bırakıp sokağa çıktım

O sırada 5 yıldır duymadığım sesin acılı haykırışını duydum "Yardım et Collin" sadece şuydu

aklımdan geçen "NERDESİN?!"