𝐈 𝐂𝐎𝐔𝐋𝐃 𝐁𝐄 𝐀 𝐁𝐄𝐓𝐓𝐄𝐑 𝐁𝐎𝐘𝐅𝐑𝐈𝐄𝐍𝐃 𝐓𝐇𝐀𝐍 𝐇𝐈𝐌 | 𝙶𝙻 [√]

CHAPTER | 4

කොට කලිසමකුයි ලොකුම ලොකු සුදු ටී ශර්ට් එකකුයි ඇදගත්තු ජිමින් පල්ලෙහාට ඇවිල්ලා කෝපි හදන දිහා යුන්ගි සෝෆා එකේ ඉදගෙන හොදින් අධ්‍යනය කළා..

" ජිමින්.. "

" ඇයි ? "

" ඔයා යටට කලිසමක් ඇන්දේ නැත්තේ ඇයි ? "

" මොකද්ද ? "

" ඇයි යටට කලිසමක් ඇන්දේ නැත්තේ ..? "

" ඔයා කොහොමද දන්නේ " ජිමින් ඇහුවේ රතු වෙන ගමන්..

" නෑ..කමන් නෑ ඔහොමත් හොදයි.. "

" ආ.. " ජිමින් යුන්ගිට කෝපි එක දීලා එයත් සෝෆා එකෙන් වාඩිවෙන්න හැදුවත්..

" අව්.. "
ජිමින් කෑගහගෙන ආපහු නැගිට්ටේ ඇස් දෙකේ කඳුළුත් පුරවාගෙන..

" මොකද වුණේ.. " යුන්ගි කෝපි එක පැත්තක තියලා ඇහුවේ මෙච්චර වෙලා හොදට හිටපු ජිමින්ට මොකද වුණේ කියලා..

" නෑ.. කෝපි එක බීලා ඉවරනම් ගෙදර යනවා ද.. "

" ඇයි මොකද.. මොකක්‌හරි ඇනුණා ද පිටිපස්සේ "

" නෑ!! මොන කරදරයක් ද යනවා යන්න " යුන්ගිගේ හූඩියෙන් ඇදලා ගත්තු ජිමින් එයාව තල්ලු කරේ ගෙදරින් එළියට දාන්න..

" මොකද පිස්සු ද මං ඉන්න ආවේ නෑනේ.. යනවා තමා.. "
එහෙම කියලා යුන්ගි ජිමින්ව තල්ලු කළේ ජිමින් විසික් වෙලා ගිහින් බිම වැටෙද්දී..

" ආව්.. "

යුන්ගි ඉක්මනට ගිහින් ජිමින්ව නැගිට්ටෙව්වේ එයාට ජිමින්ව බිමට වට්ටන්න වුවමනාවක් කිසිසේත්ම තිබුණේ නැති නිසා..

" අල්ලන්න එපා මාව.. "

" සමාවෙන්න.. ඇයි අඩන්නේ ඔයා.. "

" මගේ.. " ජිමින් ඉතුරු ටික කියන්නේ නැතුව යුන්ගිට තුරුළු වෙලා අඩන්න ගත්තේ කම්මුල් රතු පාට වෙද්දී..

" ඔව් මොකද්ද ඔයාගේ.. "

" මගේ පස්ස ගොඩක් රිදෙනවා.. යිහෙන් ගැහුව නිසා ගොඩක් රිදෙනවා.. ඉදගන්නත් බෑ.. "

යුන්ගිට පස්ස රිදෙනවා කියද්දී හිනා යන්න ආවත් එයාට ජිමින් ගැන දුක හිතුණා.. ඒ වගේම තමන්ගේ හොදම යාලුවෙක් වුණු යිහෙන් ගැන ඇති වුණේ ලොකු තරහක්..