Gerçeğin Peşinde

3. bölüm yanlızlık

Kovuldun..

Kovuldun

Mehmet Bey'in "kovuldun" demesi üzerine tebessüm edip başımı salladım.

- Bugüne kadar iyi bile kaldım. Elinizden geleni yaptınız benim için Teşekkür ederim.

Mehmet Bey ben ve Ecem için her türlü fedakarlığı yapmıştı aslında ona da bir şey deme hakkim yoktu çünkü müşteriler ile anlasamayip kavga ediyordum ve patronun gazabından Mehmet Bey sayesinde kurtuluyordum.

Adam Mehmet Bey'e bakıp
- özur dilerse sorunun kapanacağına inanıyorum. Öyle değil mi küçük hanım.

Buraya kadar gelmişken pes edemezdim ki zaten dediği laflar gurur kırıcıydi

- Bayadir çalışıyordum tatile çıkmak gibi bir planım vardı da zaten Ecem de sevinir. Aslında iyi oldu. Özür dilemek ayıp değil ama haddini bilmeyen kişinin de affına sığınmam!

Mehmet Bey'e dönerek
- Çıkışı yarın almaya gelirim Mehmet Bey. Her şey için teşekkürler.

Mehmet Bey bana üzgünce bakıp başını salladı.

Soyunma odasına doğru gidip üzerimi değiştirdim.
Çıkmadan son kez o masaya baktım ve Ali'nin kafasında tabak kırdığım adama pansuman yaptığını gördüm.

" Keşke daha sert vursaydim!!"

Adam o tarafa baktığımi hissetmiş gibi benden tarafa döndü ve gözlerimiz kesişti.

Normalde olsa orta parmak çekerdim ama yeri değildi.

Aslında kovulmuştum ve içerden paramı her türlü alırdım yani çekmemem için bir sebep yok.

Adam hala bana bakmayı sürdürürken ben orta parmak çekip göz kirptim

Adam yaptığım harekete şaşırırken ben ona göz kırpıp çıkışa yürüdüm.

°′°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
1 hafta SONRA

Ecem ile parkta oynarken işsiz olduğum aklıma geldi ve ne yapacağımı düşünmeye başladım.

Geçen hafta tatil demiştim ama eceme bile zor bakarken tatil yapamazdim.

Onun için herşeyin en iyisini yapmaya çalıyorum ama bazen oturup ağlayasim geliyor ama ona da vaktim yok.

Ecem ile eve dönerken dikkatimi çeken ilanla yolun ortasında durdum ve Ecem'i kucağıma alıp ilanı alıp banka oturdum

İlanda lise mezunu olan işsiz 18 ve 25 yaş arasına iş imkanı vermekti. Üstelik ünlü bir şirkette bunu görmek benim için o kadar sevindiriciydi ki anlatamaz dim.

Eve döner dönmez ilk işim aramak oldu ve pazartesi günü görüşmeye çağırmışlar di.

Aslında şuan anne ve babam yaşıyor olsalardı bende normal insanlar gibi gezip eğlenebilirdim

Eğlenmek bahane aslında ev ve iş beni fazlasıyla yoruyor du..

Kimsesizlik o kadar acı ki hırçın olmasan beni ezip dünyadan yok ederler...

^^^^^^^^^^^^^^^^^

İrem'imiz acıların çocuğu
Sadaka niyetine bı vote ve
yorumlarınızı alırım